ภาพรวม
- สุภาษิต บทที่ 28 กล่าวถึงความจริงของชีวิต ขณะเดียวกันก็แฝงไว้ด้วยความล้ำลึกฝ่ายวิญญาณที่เล็งถึงข่าวประเสริฐ
# สรุป
@ สื่งที่เรียนรู้
สุภาษิต บทที่ 28
– คนชั่วจะพบความหวาดผวาในจิตใจ แต่คนชอบธรรมจะกล้าหาญอยู่ภายใน
– คนที่มีความเข้าใจและความรู้ จะสามารถช่วยแผ่นดินไว้ได้
– คนที่รักษาธรรมบัญญัติย่อมต่อสู้กับคนอธรรม
– คนที่แสวงหาพระเจ้าจะเข้าใจความยุติธรรม ซึ่งคนชั่วไม่เข้าใจ
– คนที่รักษาความซื่อสัตย์ไว้ ก็ดีกว่าคนมั่งคั่งที่คตโกง
– คนที่ขูดรีดคนอื่น ทรัพย์ของเขาจะตกเป็นของคนที่เมตตาคนจน
– คนที่ไม่ฟังธรรมบัญญัติ แม้คำอธิษฐานของเขาก็ยังน่าสะอิดสะเอียน
– คนที่ชักนำคนให้ทำชั่ว ก็จะตกลงในหลุมของเขาเอง
ต่อไปนี้เป็นตัวอย่างการเชื่อมพระธรรมสุภาษิต เข้ากับเรื่องข่าวประเสริฐของพระเยซู
สภษ. 28:12 เมื่อคนชอบธรรมชนะ ความรุ่งเรืองก็มีมากขึ้น แต่เมื่อคนอธรรมเรืองอำนาจ คนก็ซ่อนตัวเสีย
— การครอบครอบครองจะนำมนุษย์ไปสู่ความรุ่งเรือง(ความรอด)ที่แท้จริง ก่อนหน้านี้ความชั่วร้ายมีอำนาจเหนือโลกนี้
สภษ. 28:13 ผู้ซ่อนการละเมิดของตนไว้จะไม่เจริญ แต่ผู้สารภาพและทิ้งมันจะได้ความกรุณา
— การพบความรุ่งเรืองในพระเยซู ต้องเข้ามาสารภาพบาปและกลับใจใหม่
สภษ. 28:14 คนที่เกรงกลัวพระเจ้าอยู่เสมอก็เป็นสุข แต่คนที่ทำใจตนให้แข็งกระด้างจะตกในความยากลำบาก
— คนที่ยำเกรงพระเจ้าจะได้รับความรุ่งเรืองนี้ แต่ใครที่ใจแข็งกระด้างจะตกในอันตราย
สภษ. 28:15 คนอธรรมที่ปกครองประชาชนผู้ยากจน ก็เหมือนสิงโตคำรามหรือหมีโถมใส่เหยื่อ
— เมื่อบาปเป็นนายเหนือมนุษย์ มันโจมตีมนุษย์อย่างโหดร้าย ทำให้มนุษย์พบกับความโศกสลดมากมาย
สภษ. 28:16 เจ้านายที่ขาดความเข้าใจก็เป็นผู้บีบบังคับตัวฉกาจ แต่คนที่เกลียดสิ่งที่ได้มาโดยไม่ชอบธรรมย่อมมีชีวิตยืนยาว
— เนื้อหนังบีบบังคับมนุษย์ให้ทำบาป แล้วตกลงในหลุมอันน่าสลด แต่คนที่เกลียดชังทางของเนื้อหนังจะพบชีวิต เพราะเขาจะปรารถนาจะกลับใจใหม่
สภษ. 28:17 คนที่มีความผิดในเรื่องฆาตกรรม จะหลบหนีไปจนตาย อย่าให้ใครช่วยเขาเลย
— คนที่ทำบาปต้องหลบหนีจนตาย ไม่มีใครช่วยเขาได้
สภษ. 28:18 คนที่ดำเนินชีวิตอย่างไร้ตำหนิจะได้รับการช่วยกู้ แต่คนคดโกงในทางของเขาจะล้มลงอย่างฉับพลัน
— ตนชอบธรรมจะรอด แต่คนอธรรมจะถูกลงโทษ
สภษ. 28:19 คนที่ไถนาของตนจะมีอาหารบริบูรณ์ แต่คนที่ติดตามสิ่งไร้ค่าจะยิ่งยากจน
— คนที่ติดตามสิ่งของไร้ค่าแห่งโลกนี้จะผิดหวัง แต่คนที่ติดตามสิ่งที่ล้ำค่า คือติดตามพระเยซู จะพบกับชีวิตที่ครบบริบูรณ์
สภษ. 28:20 คนซื่อสัตย์จะได้รับพระพรมากมาย แต่คนที่รีบเร่งรวยทางลัดจะถูกลงโทษ
— ไม่มีทางลัดในการได้รับความรอด มีแต่การจริงใจต่อพระเจ้า ทำตามวิธีการของพระองค์ คือเชื่อข่าวประเสริฐ แบบนี้เท่านั้นจึงจะได้รับความรอดและพระพรมากมาย
สภษ. 28:21 การลำเอียงนั้นไม่ดี คนอาจทำผิดเพราะอาหารชิ้นหนึ่งก็เป็นได้
— มนุษย์อาจจะลำเอียงในการตัดสิน แต่พระเจ้าจะพิพากษาอย่างยุติธรรม ตามสิ่งที่พระองค์ได้ประกาศไว้
สภษ. 28:22 คนตระหนี่เร่งหาทรัพย์สมบัติ และไม่ทราบว่าความขัดสนจะมาถึงเขา
— มนุษย์ที่มัวแต่ไขว่คว้าหาทรัพย์สินในโลกนี้ จะพบความจริงว่า เขาจะยากจนเพียงไรในวันสุดท้าย
สภษ. 28:23 ผู้ที่ตักเตือนคนอื่น จะได้รับความโปรดปรานภายหลัง มากกว่าผู้ที่ใช้ลิ้นป้อยอ
— คำเตือนจากพระเจ้า ให้ละทิ้งบาป กลับมาหาพระเจ้า อาจดูไม่ถูกใจหลายคน ต่อสุดท้ายจะรู้ว่า มันล้ำค่ากว่า การป้อยอ จอมปลอม
สภษ. 28:24 คนที่ขโมยของของบิดาหรือมารดาของตน และพูดว่า “อย่างนี้ไม่ผิด” เขาก็เป็นเพื่อนของนักทำลาย
— คนที่ทำผิดกับพ่อแม่ยังต้องถูกลงโทษ แล้วคนเหล่าที่ทำบาป เขาทำผิดต่อพระเจ้า เขาจะรอดพ้นการลงโทษได้อย่างไร
สภษ. 28:25 คนโลภเร้าให้เกิดการวิวาท แต่ผู้ที่วางใจในพระยาห์เวห์จะเจริญรุ่งเรือง
— ทางรอดเดียวของคนบาปทั้งหลาย คือ การเชื่อวางใจในพระเจ้า
สภษ. 28:26 คนที่เชื่อใจตัวเองเป็นคนโง่ แต่คนที่ดำเนินชีวิตอย่างมีปัญญาจะปลอดภัย
— คนที่เชื่อวางใจในตนเองจะพินาศ แต่คนที่ทำตามปัญญาจากสวรรค์ ที่บอกให้เชื่อวางใจในพระเจ้า นั้นจะได้รับความรอด
สภษ. 28:27 ผู้ที่ให้แก่คนยากจนจะไม่ขัดสน แต่ผู้ที่เพิกเฉยจะถูกแช่งสาปมาก
— คนเหล่านั้นที่เพิกเฉยต่อคำสั่งของพระเจ้าจะพบกับความพินาศ ขนาดไม่ช่วยคนจนยังถูกสาปเลย แล้วคนที่ปฏิเสธไม่เชื่อฟังขนาดประเสริฐจะพบกับความน่าสะพรึงสักเพียงใด
สภษ. 28:28 เมื่อคนอธรรมเรืองอำนาจ คนก็ซ่อนตัวเสีย แต่เมื่อเขาทั้งหลายพินาศไป คนชอบธรรมก็ทวีขึ้น
— ในที่สุดแล้ว คนอธรรมทั้งหลายจะพินาศ แต่คนชอบธรรม (ซึ่งเราทำเองไม่ได้) จะพบกับชีวิตชั่วนิรันดร์
1. เนื้อหาต่างๆในพระคัมภีร์ทั้งเล่ม ชี้ไปที่เดียวกัน คือ ที่ข่าวประเสริฐเรื่องของพระเยซูคริสต์
คำคม
“ คุณค่าของคำอธิษฐานไม่ได้อยู่ที่ถ้อยคำ แต่อยู่ที่ความจริงใจ ”