ภาพรวม
- เนหะมีย์ทูลขอพระราชาแห่งเปอร์เซีย เพื่อจะกลับมาซ่อม สร้าง เมืองและกำแพงเยรูซาเล็มขึ้นใหม่ เมื่อพระราชาทรงอนุญาตแล้ว เขาก็มาเชิญชวนคนอิสราเอลที่เยรูซาเล็มให้ร่วมกันสร้างกำแพง ซึ่งเขาก็ได้รับการตอบรับอย่างดี
# สรุป
@ สื่งที่เรียนรู้
เนหะมีย์ บทที่ 2 เมื่อเนหะมีย์ทราบข่าวว่าคนอิสราเอลในเยรูซาเล็มอยู่อย่างลำบากและอับอาย อีกทั้งกำแพงเมืองก็ไม่มี เขาจึงร้องไห้และอดอาหารอธิษฐานต่อพระเจ้า
4 เดือน ต่อมาในเดือนนิสาน(เดือนที่ 1 ตามปฏิทินยิว)
แต่ยังอยู่ในปีที่ 20 แห่งรัชกาลกษัตริย์อารทาเซอร์ซีส
ขณะที่เนหะมีย์กำลังหยิบเหล้าองุ่นถวายพระราชา
พระราชาตรัสกับเขาว่า
ทำไมหน้าของเขาเศร้าโศก ?
เนหะมีย์จึงกลัวยิ่งนัก
เนหะมีย์ทูล ว่า
เขากำลังโศกเศร้า เพราะเมืองอันเป็นสถานที่ฝังศพของบรรพบุรุษร้างเปล่าอยู่
และบรรดาประตูเมืองก็ถูกไฟทำลายเสีย
พระราชาจึงถามว่า “เจ้าต้องการอะไร?”
เนหะมีย์จึงอธิษฐานต่อพระเจ้า และ ทูลพระราชาว่า
ขอทรงส่งเนหะมีย์ไปยังยูดาห์ เพื่อจะสร้างเมืองขึ้นใหม่
พระราชาจึงถามว่า
จะไปนานสักเท่าใด? เมื่อไรจะกลับมา?
เนหะมีย์ก็กำหนดเวลาทูลพระองค์ทรงทราบ
เนหะมีย์ยังทูลขอให้พระราชาส่งสารไปถึง
บรรดาผู้ว่าราชการมณฑลฟากตะวันตกของแม่น้ำยูเฟรติส
เพื่อพวกเขาจะอนุญาตให้เนหะมีย์ผ่านไป จนถึงยูดาห์ได้
และส่งสารให้เจ้าพนักงานป่าไม้หลวง
เพื่อเขาจะได้ให้ไม้แก่เนหะมีย์
สำหรับซ่อมพระนิเวศ และกำแพงเมือง และสำหรับบ้านเรือน
พระราชาประทานให้ตามที่เนหะมีย์ทูลขอ
เพราะพระหัตถ์อันทรงพระคุณของพระเจ้าอยู่กับเนหะมีย์
แล้วเนหะมีย์จึงได้ออกเดินทางไป โดยพระราชาได้ทรงจัดทหารให้ไปกับเขาด้วย
เมื่อเนหะมีย์มาถึงเยรูซาเล็ม ก็พักอยู่ 3 วัน
แล้วในเวลากลางคืน เขากับชายบางคนก็ไปสำรวจกำแพงรอบเมือง
โดยเขาไม่ได้บอกให้ใครรู้เรื่องที่กำลังจะทำ
หลังจากนั้น เนหะมีย์ก็พูดกับคนอิสราเอลที่นั่นว่า
พวกเราตกอยู่ในความลำบาก เยรูซาเล็มก็ปรักหักพังลง
และบรรดาประตูเมืองก็ถูกไฟไหม้
ดังนั้นให้พวกเรามาสร้างกำแพงเยรูซาเล็มขึ้น
เพื่อจะไม่ต้องอับอายขายหน้าอีกต่อไป
แล้วเนหะมีย์ ก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้พวกเขาฟัง
พวกเขาจึงร่วมลุกขึ้นสร้างกำแพงอย่างขันแข็ง
แต่เมื่อสันบาลลัท โทบีอาห์ และเกเชม ทราบเรื่อง
พวกเขาเยาะเย้ยและดูถูก
และใส่ร้ายว่าคนอิสราเอลกำลังกบฏต่อพระราชา
เนหะมีย์บอกพวกเขา ว่า
พวกเขาจะไม่มีสิทธิ ไม่มีส่วนใดๆ ในเยรูซาเล็ม
1. เมื่อเนหะมีย์พบกับปัญหา เขาไม่ได้รีบทำอะไรทันที นอกจากอธิษฐานต่อพระเจ้าอยู่หลายเดือน จนโอกาสมาถึง
วันนั้นที่พระราชาถามเนหะมีย์ ว่าทำไมหน้าเศร้า?
ทำให้เนหะมีย์กลัวมาก เพราะถือเป็นความผิดร้ายแรงที่ทำหน้าโศกเศร้าในขณะปรนนิบัติพระราชา
แต่ท่ามกลางวิกฤตนี้โอกาสก็เปิดออก
เมื่อเขาบอกให้พระราชาทราบ
แทนที่เขาจะถูกลงโทษ กลับได้รับการสนับสนุนทุกอย่างตามที่เขาต้องการ
ซึ่งกษัตริย์แห่งอาณาจักรเปอร์เซีย มหาอำนาจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในเวลานั้น
ไม่จำเป็นต้องใส่ใจกับคำขอมากมาย ของเชลยที่ทำหน้าที่ปรนนิบัติพระองค์เลย
การแก้ปัญหาของเรา ไม่ใช่พยายามทำอะไร มากมาย
แต่เป็นการเข้าหาพระเจ้า ร้องทูลต่อพระองค์
และรอจนถึงเวลาที่พระองค์เปิดประตูแห่งโอกาสให้
เมื่อโอกาสมาถึง อาจจะดูเหมือนยากที่จะผ่านไปได้
แต่โดยการอธิษฐานพึ่งพาพระองค์ในทุกขั้นตอน
จะผ่านมันไปได้อย่างงดงาม
2. เนหะมีย์เดินทางมา โดยรู้แน่แล้วว่า พระเจ้าประสงค์ให้เขาทำอะไร
เมื่อมาถึง เขากลับยังไม่ได้รีบบอกใคร
แต่ไปสำรวจพื้นที่ เพื่อจะรู้ว่าเขาจะต้องทำอะไร
จากนั้นถึงค่อยบอกและเชิญชวนคนอื่นมาร่วม
สิ่งแรกที่เราควรรู้ก่อนเริ่มทำงานสิ่งใดคือ รู้ว่าพระเจ้าประสงค์ให้เราทำอะไร
ต่อมาก็คือ รู้ว่าเราจะต้องทำอะไรบ้าง
ทั้งสองอย่างนี้ เราควรให้เวลา เพื่อไตร่ตรอง ใคร่ครวญ ค้นหา จนเข้าใจ
ก่อนที่จะไปบอกหรือเชิญชวนคนใดๆมาร่วมมือกับเรา
ดังนั้น ขั้นตอนในการรับใช้
1.) แสวงหาพระเจ้า
2.) ไตร่ตรองสิ่งที่ต้องทำ
3.) หาคนร่วมทำ
4.) ลงมือทำ แม้จะต้องพบอุปสรรคใดๆ
คำคม
“ เมื่อพึ่งพาพระเจ้าในทุกขั้นตอน ก็จะสำเร็จในทุกขั้นตอน ”