ภาพรวม

# สรุป

@ สื่งที่เรียนรู้

เนหะมีย์ บทที่ 12 คนอิสราเอลจับสลาก ให้คน 1 ใน 10 ของประชาชนอาศัยอยู่ในเยรูซาเล็ม ผู้นำของประชาชนก็ได้เสียสละร่วมอาศัยในเยรูซาเล็มเช่นกัน

หัวหน้าของประชาชนนั้น รวมถึงหัวหน้าของปุโรหิตและ​คน​เลวีด้วย
ตอนที่​เศ​รุบ​บา​เบล บุตร​เช​อัล​ทิ​เอล​ และ​เย​ชู​อา มหาปุโรหิต มาที่เยรูซาเล็มนั้น
มีหัวหน้าปุโรหิต 22 คน ​และ​พี่​น้อง​ของ​เขา​ ติดตามมาด้วย
มีคนเลวี ที่เป็นคณะนักร้อง ติดตามมาจำนวนหนึ่งด้วย

เย​ชู​อา มหาปุโรหิตนั้น มีลูกหลานเป็นปุโรหิตต่อไป อีก 6 รุ่น ราวเกือบ 200 ปี (538-333 ก.ค.ศ.)
จนถึงสมัยของอเล็กซานเดอร์มหาราช (ซึ่ง ​ยาด​ดู​วา เป็นมหาปุโรหิตในสมัยนั้น)

​ใน​สมัย​ของ​โย​ยา​คิม (ลูกของเยชูอา) มี​ปุโร​หิต​ผู้​เป็น​หัว​หน้า​ตระ​กูล 20 คน

ชื่อของ หัว​หน้า​ของ​ตระกูลของคน​เลวี​ และบรรดา​ปุโร​หิต​ มีบันทึกไว้
ใน​หนัง​สือ​พง​ศาว​ดารจน​ถึง​รัช​สมัย​ของ​ดา​ริ​อัส​แห่งเปอร์​เซีย

เมื่อกำแพง​เย​รู​ซาเล็มสร้างเสร็จ ใน​การ​ทำ​พิธี​มอบ​ถวาย​กำแพง
ได้​มีการตาม​หา​บรรดา​คน​เลวี​ตาม​ที่​ของ​เขา​ทั่ว​ทุก​แห่ง
เพื่อ​ให้มาฉลอง​มอบ​ถวาย​ด้วย​ความ​ยินดี ด้วย​การ​ขอบ​พระคุณ และ​ด้วย​การ​ร้อง​เพลง ด้วย​ฉาบ พิณ​ใหญ่ และ​พิณ​เขา​คู่
พงศ์​พันธุ์​พวก​นัก​ร้อง​ได้​รวม​กัน​มา​จาก​มณ​ฑลต่างๆ
พวกเขาได้มา​สร้าง​บ้านเรือน​อยู่​ตาม​หมู่บ้าน​รอบๆ​​เยรูซาเล็ม

บรรดา​ปุโรหิต​และ​คน​เลวี​ได้​ชำระ​ตน​ให้​บริ​สุทธิ์
และ​​ชำระ​ประชา​ชน ทั้งประตู​เมือง​กับ​กำแพง ให้​บริ​สุทธิ์

แล้วเนหะมีย์​ได้​นำ​เจ้า​นาย​แห่ง​ยูดาห์​ขึ้น​บน​กำแพง
และ​แต่ง​ตั้ง​ให้​คณะ​ใหญ่​ 2 ​คณะ​เป็น​ผู้​กล่าว​ขอบ​พระคุณ​และ​เดิน​เป็น​ขบวน​แห่
และ​พวก​ปุโร​หิต​บาง​คน​ก็เป่าแตร พร้อม​กับ​คนเลวีได้เล่นเครื่อง​ดน​ตรี​ของ​ดาวิด​
และ​เอสรา​ธรรมาจารย์​ได้​เดิน​นำ​หน้าพวก​เขา

คณะ​ทั้ง​สอง​ผู้​กล่าว​คำ​ขอบ​พระคุณ​ได้​มา​ยืน​อยู่​ที่​พระ​นิเวศ​ของ​พระ​เจ้า
และ​บรรดา​นัก​ร้อง​ได้​ร้อง​เพลง
พวกเขาได้​ถวาย​เครื่อง​สัตว​บูชา​ใหญ่​โต​ใน​วัน​นั้น และ​เปรม​ปรีดิ์​
เพราะ​พระ​เจ้า​ทรง​กระทำ​ให้​เขา​เปรม​ปรีดิ์​
ด้วย​ความ​ชื่น​บาน​ใหญ่​ยิ่ง

พวก​ผู้หญิง​และ​เด็กๆ ก็​เปรม​ปรีดิ์​ด้วย
และ​ความ​ชื่น​บาน​ของ​เย​รู​ซา​เล็ม​ก็​ได้​ยิน​ไป​ไกล

ใน​วัน​นั้น พวกเขา​แต่ง​ตั้ง​คน​ให้​ดูแล​ห้อง​ต่างๆ และงานด้านต่างๆในพระนิเวศ

และ​อิสรา​เอล​ทั้ง​ปวง​ใน​สมัย​ของ​เศ​รุบ​บา​เบล​และ​ใน​สมัย​ของ​เนหะ​มีย์
ได้​ให้​ปัน​ส่วน​ตาม​ต้อง​การ​ทุก​วัน​แก่​คน​เลวี​

1. ไม่เพียงแค่เรื่องราว แม้แต่ชื่อของปุโรหิตและเลวีของอิสราเอล ก็ยังถูกบันทึกไว้ในพงศาวดาร
คนเหล่านั้นเดิมเป็นเพียงเชลย ที่เป็นทาสในบาบิโลน
แต่เพราะพวกเขาเลือกที่จะกลับมาปรนนิบัติรับใช้พระเจ้า ที่พระนิเวศของพระองค์
พวกเขาจึงได้รับเกียรติซึ่งพระเจ้าประทานแก่เขา

ใครก็ตามที่ยอมสละสิ่งต่างๆเพื่อพระเจ้า
พระเจ้าจะอวยพระพรเขาคืนอย่างมากมาย พร้อมทั้งเกียรติและศักดิ์ศรี

2. เมื่อสร้างกำแพงสำเร็จ พวกเขาไม่ลืมที่จะขอบพระคุณพระเจ้า
แล้วการขอบพระคุณนั้น ได้นำความเปรมปรีดิ์ยิ่งมาสู่พวกเขา

บ่อยครั้งเราระลึกถึงพระเจ้า เฉพาะยามที่เรามีปัญหา
แต่เรามักลืมที่จะขอบพระคุณพระเจ้า ยามเมื่อผ่านพ้นปัญหานั้นไปแล้ว

ซึ่งการขอบพระคุณพระเจ้า สำหรับสิ่งที่พระองค์ประทานให้
จะนำมาซึ่งความชื่นชมยินดียิ่งใหญ่ มากยิ่งกว่าตอนที่ผ่านพ้นปัญหาเสียอีก

คำคม

“ การขอบพระคุณพระเจ้า จะนำความชื่นชมยินดีอย่างเหลือล้นมาสู่ชีวิต ”