ภาพรวม
- เยเรมีย์ บทที่ 22 พระเจ้าให้เยเรมีย์เผยพระวจนะถึงเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นกับเหล่ากษัตริย์ของยูดาห์ในช่วงเวลานั้น
# สรุป
@ สื่งที่เรียนรู้
เยเรมีย์ บทที่ 22
พระเจ้าสั่งให้เยเรมีย์ ไปยังราชสำนักของกษัตริย์ยูดาห์ แล้วกล่าวแก่
กษัตริย์แห่งยูดาห์ ข้าราชการ และประชาชน ว่า
– จงกระทำความยุติธรรมและความชอบธรรม
– จงช่วยกู้ผู้ที่ถูกปล้นให้พ้นมือของผู้ที่บีบบังคับ
– อย่าทำความผิดหรือความทารุณแก่คนต่างด้าว ลูกกำพร้า และหญิงม่าย
– อย่าทำให้โลหิตที่ไร้ความผิดตก
ถ้าเขาเชื่อฟังถ้อยคำข้อนี้จริงๆ แล้ว จะมีกษัตริย์บนพระที่นั่งของดาวิด และมีข้าราชการ และมีประชาชน ในเมืองนี้ตลอดไป
แต่ถ้าเขาไม่ฟังถ้อยคำเหล่านี้ ราชสำนักนี้จะเป็นที่ทิ้งร้าง
เมืองของเขาจะถูกทำให้เป็นถิ่นทุรกันดาร
พระเจ้าจะเตรียมผู้ทำลายไว้ต่อสู้เขา
จะมีคนตายมากมาย แล้วคนที่เหลือจะถูกเป็นเชลยและจะไม่ได้กลับมาอีกเลย
พระเจ้าตรัสเกี่ยวกับ ชัลลูม(เยโฮอาหาส) โอรสโยสิยาห์ ว่า
เขาถูกจับไปเป็นเชลย(ที่อียิปต์) และจะไม่ได้กลับมาที่นี่อีกเลย
พระเจ้าตรัสเกี่ยวกับ เยโฮยาคิม โอรสของโยสิยาห์ (ผู้ครองราชย์ต่อจากชัลลูม) ว่า
เพราะเขาสร้างวังของตนด้วยความไม่ชอบธรรม และไม่ยุติธรรม
เขาพิพากษาคดีของคนจนอย่างไม่ยุติธรรม เพื่อเห็นแก่กำไรอธรรม
เขาทำให้โลหิตที่ไร้ความผิดตกถึงตาย และทำทารุณต่างๆ
ดังนั้นเขาจะถูกฝังไว้อย่างฝังลา คือถูกลากไปโยนทิ้งไว้ข้างนอกประตูเมืองเยรูซาเล็ม
เพราะตั้งแต่เขายังหนุ่มๆ พระเจ้าได้พูดกับเขา แต่เขาก็ไม่ฟังคำเตือนจากพระเจ้า
ประชากรของเขาและบรรดาคนรักของเขาจะตกไปเป็นเชลย
แล้วเขาจะอับอายขายหน้า เพราะความอธรรมทั้งสิ้นของเขา
พระเจ้าตรัสเกี่ยวกับ โคนิยาห์ บุตรของเยโฮยาคิม (ผู้ครองราชย์ต่อจากเยโฮยาคิม) ว่า
แม้ว่าเขาเป็นแหวนตราอยู่ที่มือขวาของพระเจ้า
ถึงกระนั้นพระเจ้าก็จะถอดออกเสีย
และมอบเขาไว้ในมือของคนเหล่านั้นซึ่งเขากลัว คือ เนบูคัดเนสซาร์
พระเจ้าจะเหวี่ยงเขาและมารดา ไปยังอีกประเทศหนึ่ง และจะตายที่นั่น
เขาจะเป็นชายซึ่งไม่มีความสำเร็จในชั่วชีวิตของเขา
ไม่มีใครในเชื้อสายของเขาที่จะได้นั่งบนบัลลังก์ของดาวิดอีก
1. ก่อนที่การพิพากษาจะมาถึงพระเจ้าส่งคำเตือนมายังกษัตริย์แห่งยูดาห์
ครั้งแล้วครั้งเล่า องค์แล้วองค์เล่า
แต่พวกเขาก็ไม่ฟังคำเตือนจากพระเจ้า
จนในที่สุดคำพยากรณ์ทั้งหมดเกี่ยวกับการพิพากษาก็เกิดขึ้นเป็นจริง
พระเจ้าจะให้โอกาสแก่เรา เพื่อให้เรากลับใจก่อนเสมอ
ก่อนที่การตีสอนจากพระเจ้าจะมาถึง
วันนี้จงสังเกต จงฟังคำเตือน จงเงี่ยหูฟัง
แล้วกลับใจใหม่ ก่อนที่จะสายเกินไป
2. น่าแปลกใจที่ เมื่อคำเตือนของพระเจ้า ต่อกษัตริย์ต่างๆเกิดขึ้นเป็นจริงแล้ว
กษัตริย์องค์ต่อๆมาก็เห็นว่า มันเป็นเช่นนั้น
แต่พวกเขาก็ยังไม่ยอมเรียนจากกษัตริย์ก่อนหน้าพวกเขา
แต่ยังคงไม่สนใจคำเตือนจากพระเจ้าอยู่ดี
แล้วก็พบกับหายนะตามคำเตือนที่พระเจ้าบอกไว้ก่อนแล้ว
วันนี้ ให้เราเรียนรู้จากกษัตริย์เหล่านั้น ผู้ไม่ฟังคำเตือนจากพระเจ้า แล้วพบกับหายนะ
อย่าให้เราทำเหมือนอย่างพวกเขา
แต่รีบถ่อมใจลง หันกลับมาหาพระเจ้า แสวงหาพระองค์ด้วยจริงใจ
คำคม
“ เมื่อได้รับคำเตือนจากพระเจ้า จงรีบกลับใจก่อนจะสายเกินไป ”