ภาพรวม
- เยเรมีย์ บทที่ 23 พระเจ้าทรงตำหนิพวกผู้นำศาสนาและผู้เผยพระวจนะเท็จ ที่นำคนหลงจากพระเจ้า พระเจ้าทรงลงโทษพวกเขา และจะประทานผู้เลี้ยงที่ดีเลิศแก่ประชากรของพระองค์
# สรุป
@ สื่งที่เรียนรู้
เยเรมีย์ บทที่ 23
พระเจ้าตรัส ว่า
วิบัติแก่ผู้เลี้ยงแกะ ผู้ดูแลประชากรของพระเจ้า
แต่พวกเขากลับกระจายฝูงแกะและได้ขับไล่มันไปเสีย
พวกเขาไม่ได้เอาใจใส่มัน
พระเจ้าจะลงโทษพวกเขา
แล้วพระเจ้าจะรวบรวมฝูงแกะกลับมายังคอกของเขา
เขาจะมีลูกดกและทวีมากขึ้น
พระเจ้าจะตั้งผู้เลี้ยงแกะไว้เหนือเขา ผู้จะเลี้ยงดูเขา
และเขาจะไม่ต้องกลัว หรือขาดแคลนเลย
พระเจ้าจะให้กิ่งชอบธรรมงอกออกมาสำหรับดาวิด
ผู้นั้นจะทรงเป็นกษัตริย์ ผู้นำความยุติธรรมและความชอบธรรมมาสู่แผ่นดิน
ประชากรของพระเจ้าจะอยู่อย่างปลอดภัย
เราจะเรียกท่าน ว่า “พระยะโฮวาห์ ชิดเคนู” (พระเจ้าทรงเป็นความชอบธรรมของเรา)
เยเรมีย์กล่าว ว่า
ใจของเยเรมีย์เป็นทุกข์
เพราะว่า แผ่นดินนั้นเต็มด้วยคนล่วงประเวณี เต็มด้วยเหตุคำสาปแช่ง
คนทั้งหลายก็ดำเนินในความชั่วช้า และไม่เป็นธรรม
พระเจ้า ตรัสว่า
ผู้เผยพระวจนะและปุโรหิตก็อธรรม พวกเขาทำชั่วแม้แต่ในนิเวศของพระเจ้า
ดังนั้น พวกเขาจะลื่นล้มลง เพราะเหตุร้ายที่จะมาเหนือพวกเขา
ผู้เผยพระวจนะแห่งสะมาเรีย ได้ทำสิ่งที่ไม่เหมาะอย่างยิ่ง
ด้วยการเผยพระวจนะในนามของพระบาอัล
และได้ให้อิสราเอลหลงไป
แต่ในผู้เผยพระวจนะแห่งเยรูซาเล็ม ได้ทำชั่วยิ่งกว่า
พวกเขาล่วงประเวณีและดำเนินอยู่ในความมุสา
สนับสนุนคนให้ทำความชั่ว
ดังนั้นพระเจ้าจะเลี้ยงผู้เผยพระวจนะเหล่านี้ด้วยบอระเพ็ด
อย่าฟังถ้อยคำแห่งความหวังลมๆ แล้งๆ ของผู้เผยพระวจนะเหล่านี้
พวกเขาพูดกับคนที่ดูหมิ่นพระวจนะเสมอว่า ‘ท่านจะสุขสบาย’
และแก่ทุกคนที่ดื้อตามใจของตนเอง ว่า ‘จะไม่มีเหตุร้ายมาถึงท่าน’ ”
พระพิโรธได้ออกไปแล้ว มันจะวนเหนือศีรษะของคนอธรรม
จะไม่หันกลับ จนกว่าพระเจตนาของพระเจ้าจะสำเร็จ
ผู้เผยพระวจนะที่มาจากพระเจ้าจะป่าวร้องให้ประชากรของพระเจ้า
หันกลับจากการกระทำชั่วช้าของเขา
ใครจะซ่อนตัวจากพระเจ้า เพื่อพระเจ้าจะไม่เห็นเขาได้หรือ?
สิ่งที่ผู้เผยพระวจนะเท็จพูด พระเจ้าจะไม่ได้ยินหรือ?
พวกเขามุ่งหมายจะทำให้ประชากรของพระเจ้า ลืมพระเจ้าเสีย
พระเจ้าจะต่อสู้กับผู้เผยพระวจนะเท็จเหล่านั้น
ผู้ซึ่งบอกและนำประชากรของพระเจ้าให้หลงไป
ถ้าใครพูดเย้ยหยัน ‘ครุวาทของพระเจ้า’
พระเจ้าจะลงโทษผู้นั้นและครอบครัวของเขา
(มลค. 1:1 ครุวาท คือ พระวจนะของพระยาห์เวห์ที่มีต่ออิสราเอล)
1. พระเจ้าทรงมอบให้ผู้นำทางศาสนาช่วยเลี้ยงดูประชากรของพระเจ้า
พวกเขากลับปล่อยปละละเลย เอาเปรียบข่มเหง และยังป้อนยาพิษด้วยการชักจูงให้ไปทำสิ่งชั่วร้าย
ดังนั้นสำหรับคนเหล่านั้น พระเจ้าจะลงโทษพวกเขา
จะเลี้ยงพวกเขาด้วยบอระเพ็ด คือความทุกข์ระทม ขมขื่นใจ
แต่สำหรับประชากรของพระเจ้า พระองค์จะนำพวกเขากลับมา
พระเจ้าจะทรงปกป้องและเลี้ยงดูพวกเขา อย่างไม่ขาดแคลนเลย
เมื่อพระเจ้าทรงมอบหมายให้ผู้ใดทำ แต่เขาไม่ทำ เขาจะได้รับผลของการไม่เชื่อฟังนั้น
แต่พระเจ้าก็ยังจะให้สิ่งนั้นสำเร็จอยู่ดี แต่ไม่ใช่โดยมือของเขา
วันนี้ จงสัตย์ซื่อในสิ่งที่พระเจ้า ทรงมอบให้เราทำ
2. เมื่อพระเยซูเสด็จมา ทรงถูกขนานพระนามว่า “พระยะโฮวาห์ ชิดเคนู” คือ พระเจ้าทรงเป็นความชอบธรรมของเรา
หมายความว่า ในการปกครองของพระองค์นั้น ความชอบธรรมของประชากรของพระองค์ ไม่ได้ขึ้นอยู่กับการกระทำหรือคุณงามความดีของพวกเขา
แต่ขึ้นอยู่กับพระเจ้า เพราะพระเยซูคริสต์ พระเจ้าของพวกเขาทรงชอบธรรม
พวกเขาซึ่งเป็นประชากรของพระองค์ จึงได้รับความชอบธรรมนั้นมาด้วย
3. สิ่งที่เห็นแตกต่างกันได้อย่างชัดเจน ระหว่างผู้เผยพระวจนะที่มาจากพระเจ้า และที่ไม่ได้มาจากพระองค์ ก็คือ การชักนำคนให้กลับใจ และกลับมาหาพระเจ้า
ผู้เผยพระวจนะที่มาจากพระเจ้า ยิ่งเราฟังเขาเราจะยิ่งอยากกลับใจจากบาป ยิ่งอยากกลับมาหาพระเจ้า อยากใกล้ชิดติดสนิทกับพระองค์
แต่ผู้เผยพระวจนะที่ไม่ได้มาจากพระเจ้า ฟังแล้วอาจถูกใจ สบายใจ ชอบใจ แต่จะไม่มีการเรียกร้องให้กลับใจจากบาป หรือหันกลับมาใกล้ชิดติดสนิทกับพระเจ้า
คำคม
“ ใครจะซ่อนตัวจากพระเจ้า เพื่อพระเจ้าจะไม่เห็นเขาได้หรือ? ”