ภาพรวม
- เยเรมีย์ บทที่ 25 เยเรมีย์พยากรณ์ถึงการตกเป็นเชลยของคนอิสราเอล และพระพิโรธของพระเจ้าที่จะลงมาเหนือบรรดาประชาชาติ
# สรุป
@ สื่งที่เรียนรู้
เยเรมีย์ บทที่ 25
ในปีที่ 4 แห่งรัชกาลเยโฮยาคิม กษัตริย์ยูดาห์ (เหตุการณ์นี้เกิดก่อน บทที่ 24)
พระเจ้าตรัสแก่ประชาชนยูดาห์ ว่า
ตั้งแต่ปีที่ 13 ของกษัตริย์โยสิยาห์ จนถึงวันนี้เป็นเวลา 23 ปี
พระวจนะของพระเจ้า ตรัสผ่านมาทางเยเรมีย์ อย่างไม่หยุดยั้ง ครั้งแล้วครั้งเล่า
แต่พวกเขาก็ไม่ฟัง
พระเจ้าเรียกให้พวกเขาหันกลับจากทางชั่วของตน
อย่าไปติดตามพระอื่นๆ
เพื่อจะได้อาศัยอยู่ในแผ่นดินนี้ต่อไปเป็นนิตย์
แต่พวกเขาก็ไม่ฟัง
ดังนั้นพระเจ้าจะเรียกชนเผ่าทางทิศเหนือและเนบูคัดเนสซาร์ กษัตริย์บาบิโลน
มาต่อสู้แผ่นดินนี้ และบรรดาประชาชาติเหล่านี้ซึ่งอยู่ล้อมรอบ
เพื่อจะทำลายพวกเขาให้สิ้น
และพระเจ้าจะทำให้พวกเขาเป็นที่เยาะเย้ย เป็นที่ทิ้งร้าง
จะไม่มีเสียงบันเทิง ร่าเริง ในแผ่นดินนี้
และบรรดาประชาชาติเหล่านี้จะปรนนิบัติกษัตริย์แห่งบาบิโลนอยู่ 70 ปี
เมื่อครบ 70 ปีแล้ว พระเจ้าจะลงโทษกษัตริย์บาบิโลนและชนชาตินั้น
เพราะความผิดบาปของเขาทั้งหลาย
พระเจ้าจะทำให้แผ่นดินนั้นถูกทิ้งร้างอยู่เป็นนิตย์
พระเจ้าจะตอบแทนเขาทั้งหลายตามการกระทำและผลงานจากมือของเขา
พระเจ้าทรงสั่งให้เยเรมีย์ นำเอานิมิตที่เห็นเกี่ยวกับถ้วยเหล้าองุ่นแห่งความโกรธของพระเจ้า
ไปบอกให้บรรดาประชาชาติได้รับรู้
แล้วพวกเขาจะดื่มและเดินโซเซและบ้าคลั่งไปเนื่องด้วยดาบซึ่งพระเจ้าส่งไปท่ามกลางพวกเขา
พระเจ้าให้เยเรมีย์พูดกับเขาทั้งหลายว่า
พระเจ้าจะให้พวกเขาดื่ม พระพิโรธจนเมาแล้วก็อาเจียน และล้มลง จนลุกขึ้นไม่ได้อีกเลย
พวกเขาจะหลีกเลี่ยงก็ไม่ได้
การลงโทษจะเริ่มจากเมืองเยรูซาเล็ม
และประชาชาติอื่นๆก็จะไม่อาจลอยนวลไปได้
เพราะพระเจ้ากำลังเรียกดาบ มาเหนือชาวแผ่นดินโลกทั้งสิ้น
พระเจ้าจะทรงพิพากษาพวกเขา
ส่วนคนอธรรมนั้น พระองค์จะทรงฟันเสียด้วยดาบ
แผ่นดินของเขาทั้งหลายจะเป็นที่ร้างเปล่า
เนื่องด้วยความกริ้วอันแรงกล้าของพระองค์
1. พระเจ้าเรียกอิสราเอลให้หันกลับมาหาพระเจ้า ไม่ใช่แค่ไม่กี่สัปดาห์ แต่เป็นเวลานานหลายปี
แต่พวกเขาก็ไม่ได้กลับมาหาพระองค์
แม้ว่าจะมีเหตุการณ์หลายอย่างเกิดขึ้นอย่างเด่นชัดว่า
พระเจ้าเริ่มไม่อวยพระพรพวกเขาแล้ว
พวกเขาก็ยังไม่กลับมาหาพระองค์
จนในที่สุดการลงโทษของพระเจ้าจึงมาถึงพวกเขา
พระเจ้าอาจจะเตือนเรามาหลายครั้ง และเราก็สังเกตเห็นการเตือนจากพระเจ้า
แต่เราก็ยังคงดำเนินชีวิตต่อไปได้ แม้จะขรุขระบ้าง มีปัญหาอยู่บ้างพอสมควร
เราจึงยังไม่คิดจะกลับใจ
จงกลับใจ ก่อนที่การตีสอนที่แท้จริงจะมาถึง
จงสังเกต เรียนรู้ แล้วกลับใจ
2. พระเจ้าทรงนำให้บาบิโลนมาลงโทษบรรดาประชาชาติที่ชั่วร้าย
แต่เพราะบาบิโลนเองก็ชั่วร้ายเหมือนกัน
ดังนั้นการลงโทษจากพระเจ้าก็มาถึงบาบิโลนเช่นกัน ใน 70 ปี ต่อมา
การที่พระเจ้าทรงใช้เราไปสอนหรือเตือนสติผู้อื่น
ไม่ได้ทำให้เราได้รับสิทธิพิเศษ ที่จะสามารถทำผิดได้โดยไม่กลับใจ
บาบิโลนได้รับสิทธิพิเศษ คือ
ได้เห็นตัวอย่างของชนชาติที่ชั่วร้ายถูกทำร้าย
และได้มีเวลาสำหรับการกลับใจถึง 70 ปี
แต่พวกเขาก็ไม่ได้ใช้สิทธิพิเศษนั้น
จนในที่สุดพวกเขาเองก็ถูกทำลายเสียสิ้น
วันนี้เราได้รับสิทธิพิเศษ คือ
ได้เห็นความผิดพลาดของผู้คนมากมายในพระคัมภีร์ที่เดินในทางชั่วร้าย
และเรายังมีโอกาสที่จะกลับใจ
จงรับใช้สิทธิพิเศษในวันนี้ ก่อนที่จะไม่ได้ใช้
คำคม
“ จงหลีกหนีจากพระพิโรธของพระเจ้า โดยเข้ามาพึ่งพระเมตตาของพระองค์ ”