สรุป เยเรมีย์ 25

ภาพรวม

  • เยเรมีย์ บทที่ 25 เยเรมีย์พยากรณ์ถึงการตกเป็นเชลยของคนอิสราเอล และพระพิโรธของพระเจ้าที่จะลงมาเหนือบรรดาประชาชาติ

# สรุป

@ สื่งที่เรียนรู้

เยเรมีย์ บทที่ 25

ใน​ปี​ที่ 4 แห่ง​รัช​กาล​เย​โฮ​ยา​คิม กษัตริย์​ยู​ดาห์ (เหตุการณ์นี้เกิดก่อน บทที่ 24)
พระเจ้าตรัสแก่​ประ​ชา​ชน​ยู​ดาห์ ​ว่า
ตั้ง​แต่​ปี​ที่ 13 ​ของ​กษัตริย์​โย​สิ​ยาห์ จน​ถึง​วัน​นี้​เป็น​เวลา 23 ปี
พระ​วจนะ​ของ​พระเจ้า ตรัสผ่านมาทางเยเรมีย์ ​อย่าง​ไม่​หยุด​ยั้ง ครั้ง​แล้ว​ครั้ง​เล่า
แต่​พวกเขา​ก็​ไม่​ฟัง

พระเจ้าเรียกให้พวกเขา​หัน​กลับ​จาก​ทาง​ชั่ว​ของ​ตน​
อย่า​ไป​ติด​ตาม​พระ​อื่นๆ
เพื่อ​จะ​ได้​อาศัย​อยู่​ใน​แผ่น​ดิน​นี้​ต่อ​ไป​เป็น​นิตย์
แต่พวก​เขา​ก็​ไม่​ฟัง​

ดังนั้นพระเจ้าจะ​เรียก​ชน​เผ่าทางทิศ​เหนือ​และ​เนบู​คัด​เนส​ซาร์ กษัตริย์​บา​บิ​โลน​
มา​ต่อ​สู้​แผ่น​ดิน​นี้​ และ​บรร​ดา​ประ​ชา​ชาติ​เหล่า​นี้​ซึ่ง​อยู่​ล้อม​รอบ
เพื่อจะ​ทำ​ลาย​พวกเขาให้​สิ้น
และ​พระเจ้าจะ​ทำ​ให้​พวกเขาเป็น​ที่​เยาะ​เย้ย​ ​เป็น​ที่​ทิ้ง​ร้าง
จะไม่มีเสียง​บัน​เทิง ​ร่า​เริง ในแผ่น​ดิน​นี้​
และ​บรร​ดา​ประ​ชา​ชาติ​เหล่า​นี้​จะ​ปรน​นิบัติ​กษัตริย์​แห่ง​บา​บิ​โลน​อยู่ 70 ปี

เมื่อ​ครบ 70 ปี​แล้ว พระเจ้า​จะ​ลง​โทษ​กษัตริย์​บา​บิ​โลน​และ​ชน​ชาติ​นั้น
​เพราะ​ความ​ผิด​บาป​ของ​เขา​ทั้ง​หลาย
พระเจ้า​จะ​ทำ​ให้​แผ่น​ดิน​นั้น​ถูก​ทิ้ง​ร้าง​อยู่​เป็น​นิตย์
พระเจ้าจะ​ตอบ​แทน​เขา​ทั้ง​หลาย​ตาม​การ​กระ​ทำ​และ​ผล​งาน​จาก​มือ​ของ​เขา

พระ​เจ้าทรงสั่งให้เยเรมีย์ นำเอานิมิตที่เห็นเกี่ยวกับ​ถ้วย​เหล้า​องุ่น​แห่ง​ความ​โกรธของพระเจ้า
ไปบอกให้​บรร​ดา​ประ​ชา​ชาติ​ได้รับรู้
แล้วพวกเขา​จะ​ดื่ม​และ​เดิน​โซ​เซ​และ​บ้า​คลั่ง​ไป​เนื่อง​ด้วย​ดาบ​ซึ่ง​พระเจ้าส่ง​ไป​ท่าม​กลาง​พวกเขา​

พระเจ้าให้เยเรมีย์​พูด​กับ​เขา​ทั้ง​หลาย​ว่า
พระเจ้าจะให้พวกเขาดื่ม​ พระพิโรธจนเมา​แล้ว​ก็​อา​เจียน และ​ล้ม​ลง​ จน​ลุก​ขึ้นไม่ได้​อีก​เลย
พวกเขาจะหลีกเลี่ยงก็ไม่ได้

การ​ลง​โทษ​จะเริ่มจากเมืองเยรูซาเล็ม
และประชาชาติอื่นๆก็จะไม่อาจ​ลอย​นวล​ไป​ได้​
เพราะพระเจ้ากำลัง​เรียก​ดาบ​ ​มา​เหนือ​ชาว​แผ่น​ดิน​โลก​ทั้ง​สิ้น
พระเจ้าจะทรง​พิพาก​ษาพวกเขา
ส่วน​คน​อธรรม​นั้น พระ​องค์​จะ​ทรง​ฟัน​เสีย​ด้วย​ดาบ
แผ่น​ดิน​ของ​เขา​ทั้ง​หลายจะ​เป็น​ที่​ร้าง​เปล่า
เนื่อง​ด้วย​ความ​กริ้ว​อัน​แรง​กล้า​ของ​พระ​องค์

1. พระเจ้าเรียกอิสราเอลให้หันกลับมาหาพระเจ้า ไม่ใช่แค่ไม่กี่สัปดาห์ แต่เป็นเวลานานหลายปี
แต่พวกเขาก็ไม่ได้กลับมาหาพระองค์
แม้ว่าจะมีเหตุการณ์หลายอย่างเกิดขึ้นอย่างเด่นชัดว่า
พระเจ้าเริ่มไม่อวยพระพรพวกเขาแล้ว
พวกเขาก็ยังไม่กลับมาหาพระองค์
จนในที่สุดการลงโทษของพระเจ้าจึงมาถึงพวกเขา

พระเจ้าอาจจะเตือนเรามาหลายครั้ง และเราก็สังเกตเห็นการเตือนจากพระเจ้า
แต่เราก็ยังคงดำเนินชีวิตต่อไปได้ แม้จะขรุขระบ้าง มีปัญหาอยู่บ้างพอสมควร
เราจึงยังไม่คิดจะกลับใจ
จงกลับใจ ก่อนที่การตีสอนที่แท้จริงจะมาถึง
จงสังเกต เรียนรู้ แล้วกลับใจ

2. พระเจ้าทรงนำให้บาบิโลนมาลงโทษบรรดาประชาชาติที่ชั่วร้าย
แต่เพราะบาบิโลนเองก็ชั่วร้ายเหมือนกัน
ดังนั้นการลงโทษจากพระเจ้าก็มาถึงบาบิโลนเช่นกัน ใน 70 ปี ต่อมา

การที่พระเจ้าทรงใช้เราไปสอนหรือเตือนสติผู้อื่น
ไม่ได้ทำให้เราได้รับสิทธิพิเศษ ที่จะสามารถทำผิดได้โดยไม่กลับใจ

บาบิโลนได้รับสิทธิพิเศษ คือ
ได้เห็นตัวอย่างของชนชาติที่ชั่วร้ายถูกทำร้าย
และได้มีเวลาสำหรับการกลับใจถึง 70 ปี
แต่พวกเขาก็ไม่ได้ใช้สิทธิพิเศษนั้น
จนในที่สุดพวกเขาเองก็ถูกทำลายเสียสิ้น

วันนี้เราได้รับสิทธิพิเศษ คือ
ได้เห็นความผิดพลาดของผู้คนมากมายในพระคัมภีร์ที่เดินในทางชั่วร้าย
และเรายังมีโอกาสที่จะกลับใจ
จงรับใช้สิทธิพิเศษในวันนี้ ก่อนที่จะไม่ได้ใช้

คำคม

“ จงหลีกหนีจากพระพิโรธของพระเจ้า โดยเข้ามาพึ่งพระเมตตาของพระองค์ ”