ภาพรวม

# สรุป

@ สื่งที่เรียนรู้

เอสเธอร์ บทที่ 7 เมื่อกษัตริย์อาห​สุ​เอ​รัสได้สั่งให้ฮามานไปยกย่องให้เกียรติแก่โมรเดคัย ให้ทุกคนได้รับรู้ ซึ่งทำให้ฮามานอับอายอย่างยิ่ง แล้วขันทีก็มาเชิญฮามานให้ไปร่วมงานเลี้ยงของเอสเธอร์

กษัตริย์​จึง​เสด็จ​ไปพร้อม​กับ​ฮา​มาน เพื่อร่วมงานเลี้ยงใน​วัน​ที่​สอง​
ขณะ​กำ​ลัง​ดื่ม​เหล้า​องุ่น​อยู่ กษัตริย์​ถามพระนาง​เอส​เธอร์​ ถึงสิ่งที่พระนางต้องการ

พระนาง​ตอบ​ว่า
ขอ​ไว้​ชีวิต​พระนางและชน​ชาติ​ของ​พระนางด้วยเถิด
เพราะ​พระนางและ​ชน​ชาติ​ของ​พระนาง ถูกขายเพื่อให้​ถูก​ทำ​ลายสิ้น

กษัตริย์​​จึง​ถาม​ว่า
“คน​ที่​บัง​อาจ​คิด​ทำ​​เช่น​นั้น​คือ​ใคร?”

​พระ​นาง​เอส​เธอร์​ทูลว่า
คือ​ ฮา​มาน​คน​ชั่ว​ช้า​ผู้​นี้

ฮา​มาน​ก็​ตก​ใจ​กลัว​
กษัตริย์​ก็ทรง​ลุก​ขึ้น​จาก​งาน​เลี้ยง​ด้วย​พระ​พิโรธ
แต่​ฮา​มาน​ยัง​อยู่​เพื่อ​ทูล​ขอ​ชีวิต​จาก​พระ​ราชินี​เอส​เธอร์ ต่อไป

เมื่อ​กษัตริย์​​กลับ​เข้า​มาอีก
เห็นฮามาน​ยัง​กราบ​อยู่​ที่​แท่น​ซึ่ง​พระ​นาง​เอส​เธอร์​นั่ง​อยู่​นั้น
กษัตริย์​จึงคิดว่า ฮามานจะ​ข่ม​ขืน​เอสเธอร์

​ขันที​คน​หนึ่ง​ ทูล​ว่า
ฮามานได้ทำตะแลง​แกง​สูง​ 22 เมตร เตรียม​ไว้​สำหรับ​โมร​เด​คัย

กษัตริย์​จึงตรัส​ว่า “แขวน​คอมัน​บน​นั้น​แหละ”

​ฮา​มาน​จึงถูกแขวนคอบน​ตะแลง​แกง​นั้น

1. ฮามาน ผู้มีตำแหน่งสูงส่ง ร่วงหล่นลงสู่ดินในวันเดียว และถูกฆ่าด้วยเครื่องมือที่เขาเตรียมไว้ฆ่าคนอื่น
เหตุที่เป็นเช่นนั้น เพราะเขาทำผิดพลาดใหญ่อย่างน้อย 3 ประการ คือ 1.เย่อหยิ่งยโส 2. เคียดแค้นชิงชัง 3.ไม่ดูตาม้าตาเรือ บังอาจคิดจะมาทำร้ายประชากรของพระเจ้า

ขอให้ความผิดพลาดของฮามานนี้จะเตือนสติเรา ที่จะถ่อมใจลงต่อพระเจ้า , ยกโทษให้อภัยผู้อื่นเหมือนอย่างที่พระเจ้าทรงอภัยแก่เรา และไม่ทำร้ายคนของพระเจ้า ไม่ว่าด้วยการกระทำ คำพูด หรือการคิดร้ายต่อพวกเขา

2. เอสเธอร์ , โมรเดคัย และคนยิวในเมืองสุสา ร่วมกันอดอาหารอธิษฐาน
เพื่อให้เอสเธอร์สามารถอ้อนวอนกษัตริย์ ให้ยกเลิกการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ยิว
เพราะดูเหมือนเป็นการยากมากๆ
ตั้งแต่การหาโอกาสที่จะเข้าเฝ้า
จังหวะที่จะทูลเรื่องนี้
และยังมีเรื่องของกฤษฏีกาของเปอร์เซียที่ไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้อีกด้วย

แต่เมื่อถึงเวลาเผชิญกับสถานการณ์นั้นเข้าจริงๆ
เอสเธอร์พูดเพียงนิดเดียว
ที่เหลือเป็นเพราะ
– กษัตริย์เข้าใจผิดคิดว่าฮามานจะข่มขืนเอสเธอร์
– และเพราะฮามานดันไปทำตะแลงแกง เพื่อเตรียมฆ่าคน ที่กษัตริย์เพิ่งทราบโดยบังเอิญ เมื่อเช้านี้ ว่าเป็นผู้มีบุญคุณต่อกษัตริย์

ขอเพียงเราพึ่งพาพระเจ้าอย่างสุดกำลัง
ทำส่วนของเราอย่างสัตย์ซื่อ ให้ดีที่สุด
ที่เหลือเมื่อถึงเวลาที่พระเจ้าทรงกำหนดไว้
พระเจ้าเองจะเป็นผู้จัดการกับสถานการณ์ยากลำบากที่เราเผชิญนั้น

คำคม

“ จงสัตย์ซื่อต่อไป แล้วเราจะเห็นแผนการช่วยกู้ของพระเจ้า อันเกินความเข้าใจของเรา ”