สรุป เอสเธอร์ 9

ภาพรวม

  • พวกยิวได้ทำลายล้างศัตรู ในวันที่ 13 เเดือน 12 และโมรเดคัยจึงเสนอให้คนยิวถือเทศกาลปูริม เพื่อระลึกถึงเหตุการณ์นี้ ตลอดไป

# สรุป

@ สื่งที่เรียนรู้

เอสเธอร์ บทที่ 9 เมื่อกษัตริย์ได้ออกกฤษฏีกาตามข้อเสนอของโมรเดคัย ให้คนยิวสามารถรวมตัวกันเพื่อทำลายล้างศัตรูของพวกเขาได้ ในวันที่เคยประกาศว่าให้ฆ่าคนยิวได้

ใน​วัน​ที่ 13 ​เดือน 12 ​คือ​เดือน​อา​ดาร์ ใน​วัน​นั้นเดิมทีพวกศัตรู​ของ​พวก​ยิว​หวัง​จะ​มี​อำ​นาจ​เหนือ​พวก​ยิว
แต่​กลับ​กลาย​เป็น​วัน​ที่​พวก​ยิว​ได้​มี​อำ​นาจ​เหนือพวก​เขา

พวก​ยิว​ได้​ชุม​นุม​กัน​ตาม​เมือง​ต่างๆ ใน​ทุก​มณฑล
เพื่อ​จะ​ฆ่า​บรรดา​คน​ที่​หา​ทาง​ทำ​ร้าย​พวก​เขา
เจ้า​นาย​ทั้ง​ปวง​ของ​มณ​ฑลก็​ช่วย​พวก​ยิว​ด้วย
เพราะ​ความ​กลัว​โมร​เด​คัย​ครอบ​งำ​พวก​เขา

พวก​ยิว​จึง​โจม​ตี​ศัตรู​ทั้ง​หมด​ของ​พวกเขา​และ​ทำลายเสีย
ใน​พระ​ราช​วังสุสา พวก​ยิว​ได้​ฆ่า​​เสีย 500 คน
รวมทั้งฆ่า​บุตร​ชาย​ทั้ง​ 10 คน ของ​ฮามาน​ด้วย

เมื่อกษัตริย์ทราบมีคนถูกฆ่า 500 คน ​ใน​พระ​ราช​วังสุสา​
ก็ถามพระนางเอสเธอร์ว่า ยังต้องการอะไรอีกหรือไม่?

พระ​นาง​เอส​เธอร์​ทูล​ว่า
ใน​วัน​พรุ่ง​นี้ ขอ​ให้​พวก​ยิว​ที่​อยู่​ใน​สุสา ได้​ทำ​ตาม​กฤษ​ฎีกาอีก 1 วัน
และ​ขอ​ให้​แขวน​คอ​บุตร​​ทั้ง​ 10 คน ​ของ​ฮา​มาน บน​ตะแลง​แกง

กษัตริย์​จึง​ทรง​บัญชา​ให้​ทำ​เช่น​นั้น

พวก​ยิว​ที่​อยู่​ใน​สุสา​ชุม​นุม​กัน​ใน​วัน​ที่​ 14 เดือน​อา​ดาร์​ด้วย และ​ได้​ฆ่า 300 คน​ใน​สุสา

ส่วน​พวก​ยิว​ใน​มณฑล​อื่นๆ ได้ฆ่า​ผู้​ที่​เกลียด​ชัง​พวก​เขา​เสีย 75,000 คน ในวันที่ 13
และ​ใน​วัน​ที่​ 14 ​พวก​เขา​หยุด​พัก
และ​ทำ​วัน​นั้น​ให้​เป็น​วัน​กิน​เลี้ยง​และ​วัน​ยินดี

แต่​พวก​ยิว​ที่​อยู่​ใน​สุสา​ นั้น ​หยุด​พัก​และฉลองใน​วัน​ที่​ 15

โมร​เด​คัย​ ​ส่ง​จด​หมาย​ไป​ยัง​พวก​ยิว​ใน​มณฑล​ทั้ง​ปวง​
ชัก​ชวน​พวก​เขา​ให้​ถือ​วัน​ที่ 14 และ 15 เดือน​อา​ดาร์ ​ทุกๆ ปี
เป็น​วัน​ที่​พวก​ยิว​พ้น​จาก​ศัตรู และ​เป็น​เดือน​ที่​เปลี่ยน​ความ​โศก​เศร้า​เป็น​ความ​ยินดี
ให้​พวก​เขา​ถือ​เป็น​วัน​เลี้ยง​ฉลอง​และ​วัน​ยินดี และ​ให้​ของ​ขวัญ​แก่​คน​จน

พวก​ยิว​จึง​ตก​ลง​ทำ​ตาม​นั้น

พวก​เขา​จึง​เรียก​วัน​เหล่า​นี้​ว่า​ปูริม ตาม​คำว่า “ปูร์” ที่แปลว่า สลาก
เพราะฮามานทอดสลาก แล้วสลากก็ออกเป็นวันนั้น(อสธ. 3:7)

พวก​ยิว​​สัญญา​ว่า​จะ​จด​จำ​วัน​ดัง​กล่าว​นี้ และ​ถือ​ตลอด​ทุก​ชั่ว​อายุ​คน

1. เมื่อพวกยิวแก้ปัญหาด้วยการอดอาหารอธิษฐาน พึ่งพาพระเจ้า
วันแห่งการถูกทำลาย กลับกลายเป็นวันแห่งชัยชนะ

หากเราแก้ปัญหาโดยการพึ่งพาพระเจ้าอย่างสุดใจ
เราจะเห็นความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า ท่ามกลางปัญหาเหล่านั้น

2. เมื่อฮามานทอดสลาก ได้วันที่ 13 เดือน 12
ดูเหมือนเหตุการณ์จะออกมาเลวร้าย สำหรับประชากรของพระเจ้า
แต่เมื่อวันนั้นมาถึงจริงๆ พระเจ้ามีวิธีทำให้กลับกลายเป็นวันแห่งความชื่นชมยินดี

เมื่อสถานการณ์ดูเหมือนจะเลว และเหมืนจะหนักขึ้นไปทุกที
ให้รู้เถิดว่า พระเจ้ามีเวลาของพระองค์ที่จะเปลี่ยนแปลงสถานการณ์
ให้เหตุการณ์นี้ ถวายเกียรติแด่พระเจ้า และเป็นพระพรแก่ประชากรของพระองค์

คำคม

“ พระเจ้ามีเวลาและวิธีของพระองค์ เพื่อจะช่วยผู้ที่พึ่งพาพระองค์ ”