ภาพรวม

# สรุป

@ สื่งที่เรียนรู้

เอเสเคียล บทที่ 15

พระเจ้าตรัสกับเอเสเคียล ​ว่า

ไม้​ของ​ต้น​องุ่น มีประโยชน์น้อยกว่า​ไม้​อื่น​ ใน​หมู่​ต้น​ไม้​ใน​ป่า
เพราะเอาไป​ทำ​ชิ้น​งาน​อะ​ไร​ก็ไม่ได้​
เอาไป​ทำ​ขอ​สำ​หรับ​แขวน​ภาช​นะ​ยังไม่ได้เลย
เอาไปเป็น​ฟืน เป็น​ถ่าน ก็ยังไม่ได้เลย
ยิ่ง​กว่า​นั้น เมื่อ​มัน​ถูก​ไฟ​ไหม้แล้ว มันยิ่งจะ​ไม่มีประโยชน์ใดๆเหลืออยู่เลย

พระเจ้า​จะ​ทิ้ง​ให้​ชาว​เย​รู​ซา​เล็ม​ เป็นเหมือนไม้องุ่นที่ถูกเผาไหม้ ที่ไม่มีประโยชน์ใดๆอีกต่อไป
แม้​พวก​เขา​จะ​หนี​ออก​จาก​ไฟ ไฟ​ก็​ยัง​จะ​เผา​ผลาญ​พวกเขา
แล้วเอเสเคียลจะ​ทราบ​ว่า พระองค์ ​คือ​ พระเจ้า
ผู้ทรง​ทิ้ง​ให้​แผ่น​ดิน​นั้น​ร้าง​เปล่า เพราะพวก​เขา​ได้​ประ​พฤติ​อย่าง​ไม่​ซื่อ​สัตย์

1. อิสราเอลเป็นเหมือนไม้องุ่น จะมีประโยชน์อย่างยิ่งที่เกิดผลที่ดี่่่่่
แต่ถ้าไม่เกิดผล ไม้องุ่นนั้นก็ช่างไร้ค่า เอาไปทำประโขน์อะไรไม่ได้เลย
แล้วยิ่งถ้าถูกเผาแล้ว จะเหลือแต่ธาตุแท้ของมัน ซึ่งยิ่งไม่มีประโยชน์อะไรเลย

ชีวิตคริสเตียนที่ติดสนิทกับพระเจ้า จะเป็นดังแขนงองุ่นที่เกิดผลมาก เป็นพระพรต่อผู้คนมากมาย
แต่ชีวิตคริสเตียนที่แยกจากพระเจ้า จะไม่เกิดผลดีในฝ่ายวิญญาณใดๆเลย

วันนี้ที่เราพบสิ่งดีมากมายในชีวิตก็เพราะพระเจ้าทรงประทานให้
ถ้าแยกจากพระองค์แล้ว ชีวิตของเราไม่สามารถเป็นพระพรต่อใครได้เลย

2. เมื่อพระเจ้าทรงกระทำตามสิ่งที่พระองค์ได้ตรัสไว้แล้วนั้น
เอเสเคียลและคนทั้งหลายจะตระหนักว่า พระเจ้าทรงเป็นพระเจ้าผู้น่ายำเกรง มากสักเพียงใด

คนอิสราเอล ผู้ชั่วร้ายสมควรถูกลงโทษอยู่แล้ว
และเมื่อพระเจ้าทรงลงโทษพวกเขา
การลงโทษนั้นก็ยังถวายเกียรติแด่พระเจ้าอยู่ดี
เพราะเป็นสิ่งยืนยันว่า เมื่อพระเจ้าตรัส พระองค์ทำให้เกิดขึ้นเป็นจริงเสมอ

วันนี้ ไม่ว่าคนรอบข้างของเราจะเป็นเช่นไร
พระเจ้าก็ยังคงทำให้เหตุการณ์นั้น ถวายเกียรติแด่พระเจ้าได้อยู่ดี

คำคม

“ คุณค่าของเรา อยู่ในพระเจ้าผู้ที่เราพึ่งพิง ”