ภาพรวม
- เอเสเคียล บทที่ 17 พระเจ้าตรัสกับคนอิสราเอล ด้วยคำอุปมาเรื่องนกอินทรีย์ ต้นสนสีดาร์ และเถาองุ่น
# สรุป
@ สื่งที่เรียนรู้
เอเสเคียล บทที่ 17
พระเจ้าสั่งให้เอเสเคียล ให้กล่าวอุปมา แก่คนอิสราเอล ว่า
มีนกอินทรีมหึมาตัวหนึ่ง มีปีกใหญ่และขนปีกยาว ทั้งมีขนมากมายและหลากสี
มายังเลบานอน แล้วเด็ดยอดกิ่งอ่อนของต้นสนสีดาร์ ไปยังแผ่นดินพาณิชย์
แล้วนกอินทรีย์นั้นก็เอาเมล็ดพืชแห่งแผ่นดิน ไปปลูกไว้ในดินอุดม ข้างน้ำมากหลาย
เมล็ดก็งอกงาม เติบโตขึ้น เป็นเถาองุ่น แผ่แขนง แตกหน่อและงอกกิ่งก้านใหญ่
แต่มีนกอินทรีตัวมหึมาอีกตัวหนึ่ง มีปีกใหญ่และมีขนมาก
เถาองุ่นนี้ก็ชอนราก ไปหานกอินทรีตัวนี้ เพื่อให้นกนี้รดน้ำให้มัน
และทอดกิ่งไปยังนกตัวนี้
เถาองุ่นนั้นจะไม่เจริญ
นกตัวนั้นจะถอนรากมันขึ้น และเด็ดผลมันไป และเถานั้นก็เหี่ยวแห้งไป
สิ่งเหล่านี้หมายถึง พระราชาแห่งบาบิโลนได้มายังกรุงเยรูซาเล็ม
แล้วนำเอากษัตริย์และเจ้านายทั้งหลายไปที่กรุงบาบิโลน
และเขาได้เอาเชื้อพระวงศ์ผู้หนึ่งมา แล้วทำพันธสัญญากับผู้นั้น
แต่เขาผู้นั้นได้กบฏต่อพระราชา
โดยส่งทูตของเขาไปยังอียิปต์ ด้วยหวังว่าจะได้ม้าและกำลังคนมามากมาย
แต่เขาจะหนีไม่รอด
เขาจะต้องตายในกรุงบาบิโลน
ฟาโรห์ผู้มีกองทัพใหญ่โต จะไม่ช่วยเขา
เพราะเขาดูหมิ่นคำสาบานและหักพันธสัญญา
ดังนั้นยิ่งกว่านั้นอีก คำปฏิญาณของพระเจ้าที่คนอิสราเอลได้ดูหมิ่น และหักพันธสัญญาของพระเจ้าเสีย
พระเจ้าจะลงทัณฑ์พวกเขา
พวกเขาจะติดกับ และจะถูกนำไปบาบิโลน
และพระเจ้าจะพิพากษาพวกเขาที่นั่น
เหล่าทหารในกองทัพจะล้มลงด้วยดาบ
และพวกที่รอดตายจะกระจายไป
พระเจ้าจะเอาจากปลายยอดสูง ของต้นสนสีดาร์มาปักไว้
พระเจ้าจะหักหน่ออ่อน และจะปลูกไว้ บนภูเขาที่สูงเด่นของอิสราเอล
แล้วหน่อนั้นจะแตกกิ่งและเกิดผล และกลายเป็นต้นสนสีดาร์ที่งามสง่า
แล้วนกทุกชนิดจะมาอาศัย มาทำรัง ที่ร่มเงาของกิ่งของต้นนั้น
พระเจ้าทำต้นไม้สูงให้เตี้ยลง และทำต้นไม้เตี้ยให้สูงขึ้น
พระเจ้าทำต้นไม้เขียวให้แห้งไป และทำต้นไม้แห้งให้งามสดชื่น
เมื่อลั่นวาจาแล้ว พระองค์จะทำเช่นนั้น
1. ความหมายคำอุปมานี้
นกอินทรีย์ตัวแรก คือ เนบูคัสเนสซาร์ กษัตริย์แห่งบาบิโลน
ยอดอ่อนของต้นสนสีดาร์ คือ เชื้อสายของดาวิด ถูกนำไปยังบาบิโลน (เยโฮยาคีน)
เถาองุ่น คือ เศเดคียาห์ ผู้ซึ่งเนบูคัสเนซาร์ ตั้งให้เป็นกษัตริย์ปกครองยูดาห์
นกอินทรีย์ตัวที่สอง คือ ฟาโรห์ กษัตริย์แห่งอียิปต์
เนบูคัสเนสซาร์ ได้จับเยโฮยาคีน ไปบาบิโลน
แล้วตั้งเศเดคียาห์ขึ้นเป็นกษัตริย์แทน
แต่เศดคียาห์ หักพันธสัญญา โดยกบฏต่อบาบิโลน
แล้วไปขอความช่วยเหลือจากอียิปต์
แต่อียิปต์ก็ไม่ได้ช่วยเขา
ในที่สุด บาบิโลนมาบุกและทำลายเยรูซาเล็ม
จับเศเดตียาห์ไปบาบิโลน และตายที่นั่น
แต่ต่อมาพระเจ้าจะเอาหน่อจากต้นสีดาร์(เชื้อสายของดาวิด) มาปลูกที่อิสราเอล
แล้วหน่อนั้น (หมายถึง พระเยซู) จะแตกกิ่ง เกิดผล และกลายเป็นต้นสนสีดาร์ที่งามสง่า
จนนกทุกชนิด (คนทุกชนชาติ) มาอาศัยอยู่ในต้นนั้น อย่างปลอดภัย
2. เศเดคียาห์ ผู้หักพันธสัญญาที่มีกับมนุษย์(เนบูคัสเนสซาร์) ยังถูกลงโทษ
แล้วคนอิสราเอลผู้หักพันธสัญญาที่ทีกับพระเจ้า จะพ้นโทษได้อย่างไร
ให้เรายึดมั่นในพันธสัญญากับพระเจ้า
เราวางใจในพระองค์ และ พระองค์ปกป้องดูแลชีวิตของเรา
3. พระเจ้าทรงเป็นผู้ทำให้ต้นไม้สูงขึ้นหรือเตี้ยลง เขียวสดหรือเหี่ยวแห้งไป
ชีวิตของเราก็เหมือนกัน จะเกิดอะไรขึ้นกับเรา ทั้งหมดอยู่ในพระหัตถ์ของพระเจ้า
ผู้ทรงรักเราอย่างที่สุด
คำคม
“ เมื่อพระเจ้าลั่นวาจาแล้ว พระองค์จะทำให้สำเร็จเสมอ ”