ภาพรวม
- โรม บทที่ 2 มนุษย์ทุกคนล้วนแต่ทำบาป ไม่ว่าจะเป็นคนยิวผู้มีธรรมบัญญัติ หรือคนต่างชาติผู้ไม่มีธรรมบัญญัติ และทุกคนที่ทำบาปจะต้องถูกลงโทษ
# สรุป
@ สื่งที่เรียนรู้
โรม บทที่ 2
มนุษย์ทุกคนไม่มีข้อแก้ตัวเลย เพราะทุกคนทำบาปกันหมด และต้องถูกพิพากษา
ที่วันนี้ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น ก็เป็นเพราะพระกรุณาอันอุดม ความอดกลั้นพระทัย และความอดทนของพระเจ้า
ที่มุ่งจะชักนำมนุษย์ให้กลับใจใหม่
แต่พวกเขาใจแข็งกระด้างไม่ยอมกลับใจ
จึงสะสมโทษให้แก่ตัวเอง ในวันที่พระเจ้าทรงพระพิโรธ
เพราะพระองค์จะประทานแก่ทุกคน ตามการกระทำของพวกเขา
ถ้ามีใครที่พากเพียรทำความดี แสวงหาศักดิ์ศรี เกียรติ และความเป็นอมตะนั้น
พวกเขาจะพบศักดิ์ศรี เกียรติ และสันติสุข
พระองค์จะประทานชีวิตนิรันดร์ให้
แต่ดูเหมือนไม่มีสักคน
ส่วนที่ประพฤติชั่ว พระองค์จะทรงพระพิโรธ และลงโทษ
พวกเขาทุกคนต้องพบกับความทุกขเวทนา
เพราะว่าพระเจ้าไม่ทรงเห็นแก่หน้าใครเลย
คนที่เป็นยิว พวกเขามีธรรมบัญญัติ
ถ้าทำบาป ก็จะต้องถูกพิพากษาตามธรรมบัญญัติ
คนที่ไม่ใช่ยิว พวกเขาไม่มีธรรมบัญญัติ
ถ้าพวกเขาทำบาป จะต้องพินาศ
เพราะหลักความประพฤติ ตามธรรมบัญญัตินั้น
มีจารึกอยู่ในจิตใจและในมโนธรรมของพวกเขาแล้ว
คนที่เป็นยิวและมีธรรมบัญญัติ อาจจะ อวดว่า
– ตนมีความสัมพันธ์พิเศษกับพระเจ้า
– รู้จักพระประสงค์ของพระองค์
– เห็นชอบในสิ่งที่ประเสริฐ ในธรรมบัญญัติ
– เป็นผู้จูงคนตาบอด
– เป็นความสว่างให้แก่คนที่อยู่ในความมืด
– เป็นผู้สอนคนโง่
– เป็นครูสอนเด็ก
– มีแบบจำลองของความรู้และความจริง ในธรรมบัญญัติ
พวกเขามีธรรมบัญญัติ แต่ยังลบหลู่พระเกียรติพระเจ้า ด้วยการละเมิดธรรมบัญญัติ
ทำให้พระนามของพระเจ้า เป็นที่ดูหมิ่นท่ามกลาง คนต่างชาติ
เพราะพวกเขาละเมิดธรรมบัญญัติ
ดังนั้นการเข้าสุหนัตของพวกเขา ก็เหมือนกับว่าไม่ได้เข้าเลย
คนที่ประพฤติตามธรรมบัญญัติ จึงถือว่า ได้เข้าสุหนัตแล้ว
เพราะว่าการเข้าสุหนัตแท้ เป็นเรื่องของจิตใจ ตามพระวิญญาณ ไม่ใช่ตามตัวบทบัญญัติ
คนอย่างนั้นไม่ได้รับการยกย่องจากมนุษย์ แต่ได้รับจากพระเจ้า
1. คนที่จะได้รับชีวิตนิรันดร์นั้น ลักษณะของพวกเขาจะเป็นผู้ที่ พากเพียรทำความดี แสวงหาศักดิ์ศรี เกียรติ และสิ่งนิรันดร์กาล ซึ่งพวกเขาจะพบศักดิ์ศรี เกียรติ และสันติสุข
มนุษย์หาชีวิตนิรันด์เองไม่ได้ เพราะเป็นคนบาป
แต่เมื่อพระเจ้าประทานให้แก่เรา
สิ่งที่จะตามมาสู่ชีวิตของเรา คือ ศักดิ์ศรี เกียรติ และสันติสุข
ขณะเดียวกัน ในเมื่อเราเป็นผู้ได้รับชีวิตนิรันดร์
เราก็สมควรดำเนินชีวิต แบบคนที่ได้รับชีวิตนิรันดร์ คือ
พากเพียรทำความดี แสวงหาศักดิ์ศรีและเกียรติจากพระเจ้า
และใส่ใจสิ่งที่เป็นนิรันดร์ ไม่ใช่สิ่งชั่วคราวในโลกนี้
2. คนที่ทำตามธรรมบัญญัติ ก็เป็นคนที่เข้าสุหนัตในฝ่ายวิญญาณ
แต่มนุษย์ไม่สามารถทำตามธรรมบัญญัติได้ครบถ้วน
พระเยซูจึงเสด็จมาเป็นตัวแทนของเรา ทำตามธรรมบัญญัติแทนเรา
และทำให้กฏและคำสั่งในธรรมบัญญัติสมบูรณ์ในเรา
รวมทั้งกฏที่ว่า คนที่ทำบาปต้องตาย
โดยพระเยซูทรงเป็นตัวแทนเรา ตายแทนเรา ตามกฏของธรรมบัญญัติ
ดังนั้นกฏของธรรมบัญญัติ จึงจบอย่างสมบูรณ์ในเรา แล้ว
เราตายและถูกแยกขาดจากพระเจ้า
(ซึ่งเหล่านี้พระเยซู รับแทนเรา)
เรา ผู้เชื่อวางใจในพระเยซูคริสต์ จึงถือว่าเป็นคนที่เข้าสุหนัตในฝ่ายวิญญาณแล้ว
เพราะเราทำตามธรรมบัญญัติครบถ้วนสมบูรณ์แล้ว ทางพระเยซูคริสต์
และใครก็ตามที่เข้าสุหนัตแท้นี้ ก็คือผู้ที่จะได้รับพระพรที่พระเจ้าทรงสัญญาไว้
3. การประยุกต์ใช้ โรม 2 ยังมีอีก สามารถอ่านได้จากลิ้งนี้ครับ
http://bit.ly/2CxvGXo
คำคม
“ ผู้มีชีวิตนิรันดร์ จะได้รับศักดิ์ศรี เกียรติ และสันติสุข ”
DrKerMinistry 