ภาพรวม
- บทที่ 4 พูดถึงเชื้อสายของยูดาห์และสิเมโอน ว่าเป็นต้นตระกูลของคนหลายกลุ่มและได้ครอบครองพื้นที่จำนวนมาก
# สรุป
@ สื่งที่เรียนรู้
1พงศาวดาร บทที่ 4 ต่อเนื่องจาก บทที่ 3 ซึ่งพูดถึงเชื้อสายของดาวิด ไล่ไปจนถึงกษัตริย์องค์สุดท้ายของอิสราเอล และไล่ต่อไปจนถึงช่วงที่พระเจ้าทรงนำคนอิสราเอลกลับมาจากการเป็นเชลยที่บาบิโลน
ในบทที่ 4 นี้ ได้ย้อนกลับไปพูดเชื้อสายของยูดาห์ และของสิเมโอน บุตรของอิสราเอล ดังนี้
เชื้อสายของยูดาห์ คือ เปเรศ เฮสโรน และลูกหลาน
ซึ่งเป็นตระกูลของชาวโศราห์ ชาวยิสเรเอล ชาวเปนูเอล ชาวเอฟราธาห์ ชาวเบธเลเฮม ชาวเทโคอา ชาวเรคาห์ ชาวเนทาอิมและชาวเกเดราห์
โอทนีเอล ผู้วินิจฉัยคนแรก(วนฉ. 3:9) และ คาเลบ ผู้ไปสำรวจดินแดนพร้อมโยชูวา ก็อยู่ในเชื้อสายของยูดาห์ด้วย
อีกคนหนึ่งในเชื้อสายของยูดาห์ คือ ยาเบส ซึ่งเป็นผู้มีเกียรติกว่าบรรดาพี่น้องของเขา
แม่ของเขา ตั้งชื่อเขาว่า ยาเบส เพราะว่า นางคลอดเขาด้วยความทุกข์ยากลำบากมาก
ยาเบสอธิษฐานต่อพระเจ้า ว่า
– ขอพระเจ้าอวยพรแก่เขา
– ขยายเขตแดนของเขา
– ทรงสถิตกับเขา
– ขอให้เขาพ้นจากสิ่งชั่วร้าย
เพื่อเขาจะไม่ทุกข์ยากลำบาก ตามชื่อของเขา
แล้วพระเจ้าทรงประทานตามที่เขาทูลขอ
เชื้อสายของสิเมโอน คือ เนมูเอล ยามีน ยารีบ เศ-ราห์ และชาอูล
ซึ่งตระกูลของเขาไม่มีบุตรชายจำนวนมาก เหมือนคนเผ่ายูดาห์
พวกอาศัยอยู่ในเมืองเบเออร์เชบา บิลฮาห์ ศิกลาก และเมืองบริเวณใกล้เคียง
ต่อมาพวกเขาก็เพิ่มขึ้นมาก จึงเดินทางไปถึงทางเข้าเมืองที่เกโดร์
เพื่อหาทุ่งหญ้าให้ฝูงแพะแกะ
พวกเขาพบทุ่งหญ้าอุดมดี และแผ่นดินนั้นก็กว้างขวางเงียบสงบสุข เป็นของคนเชื้อสายฮาม
พวกเขาจึงเข้าโจมตีและเข้ายึดครองแผ่นดินนั้น
อีกส่วนหนึ่งของคนสิเมโอน 500 คนพากันไปที่ภูเขาเสอีร์
และพวกเขาโจมตีคนอามาเลขที่นั่น แล้วเข้าอาศัยอยู่ที่นั่น
1. ยาเบส มีชื่อที่เป็นคำแช่งสาป แต่ด้วยความเชื่อว่าพระเจ้าจะทรงเปลี่ยนคำแช่งสาปเป็นพระพรได้
เขาจึงอธิษฐานต่อพระเจ้า ขอให้พระเจ้าอวยพระพรเขา
เมื่อเขากล้าขอ พระเจ้าก็ทรงอวยพระพรเขา เขาไม่พบความทุกข์ยากลำบากเลย ชั่วชีวิต
แม้เขาไม่ได้เปลี่ยนชื่อ ชื่อเขายังคงเป็นคำแช่งสาป
แต่เขาได้รับพระพรตลอดชีวิต เพราะเขากล้าขอพระพรเช่นนั้นจากพระเจ้า
เราไม่ได้เพราะเราไม่ได้ขอ(ยก. 4:2)
เมื่อเราขอด้วยความเชื่อ และด้วยความเชื่อมั่นว่าพระเจ้าทรงรักเราและพระองค์พร้อมที่จะประทานสิ่งที่ดีที่สุดให้แก่เราอย่างแน่นอน
แล้วเราก็จะพบว่าความรักของพระเจ้าที่มีต่อเรานั้นมากเหลือล้นจริงๆ
2. เผ่าสิเมโอน จับสลากได้รับแผ่นดินเป็นฉลากที่ 2 (ยชว. 19:1-9) ซึ่งกินบริเวณกว้างขวางมาก
แต่เพราะเขาคิดว่าเขามีกำลังน้อยเขาจึงไม่ได้บุกเข้าไปยึดเอา
ต่อมาเมื่อเขาคิดว่า เขาน่าจะต้องบุกแล้ว เขาก็ยึดได้จริงๆตามที่พระเจ้าบอกไว้
การที่เรามองดูตัวเองมากเกินไป แล้วคิดว่าเราทำไม่ได้
โดยไม่ได้คำนึงถึงพระสัญญาของพระเจ้าว่าพระองค์ทรงสัญญากับเราอย่างไร
จะทำให้เราไม่ได้รับพระพรที่พระเจ้าทรงเตรียมให้แก่เราแล้ว
ซึ่งเราต้องก้าวออกไปรับด้วยความเชื่อจึงจะได้รับ
คำคม
“ เพียงกล้าขอ ด้วยความเชื่อ ก็จะได้รับ ”