ภาพรวม
- ดาวิดทำบาปด้วยการนับประชากรอิสราเอล โดยที่พระเจ้าไม่ได้ทรงบัญชา จึงเกิดภัยพิบัติขึ้นในอิสราเอล
# สรุป
@ สื่งที่เรียนรู้
1พงศาวดาร บทที่ 21 หลังจากที่ดาวิดทำสงครามกับอัมโมนที่เหลืออยู่ และกับคนฟิลิสเตีย และสามารถเอาชนะพวกเขาได้ทั้งหมด จนประเทศสงบสุขรอบด้านแล้ว
ต่อมา ซาตานได้ดลใจให้ดาวิดนับจำนวนอิสราเอล
ดาวิด สั่งให้โยอาบและบรรดาผู้นำของกองทัพ ไปนับอิสราเอล เพื่อจะได้ทราบจำนวนรวมของพวกเขา
แม้โยอาบ จะคัดค้าน แต่ก็ขัดรับสั่งไม่ได้ จึงไปทั่วในอิสราเอล
นับประชาชนในอิสราเอลทั้งสิ้น ได้ 1,100,000 คนที่ชักดาบ และในยูดาห์มี 470,000 คนที่ชักดาบ
แต่ในการนับไม่รวมคนเลวีและคนเบนยามิน
พระเจ้าไม่ทรงพอพระทัยดาวิดในเรื่องนี้ และพระองค์ทรงลงโทษอิสราเอล
พระเจ้าทรงใช้ กาด ผู้เผยพระวจนะ ให้ไปบอกดาวิดว่า
พระเจ้า ให้ดาวิดเลือกการลงโทษ ระหว่าง
กันดารอาหาร 3 ปี
หรือการกวาดล้างโดยศัตรู 3 เดือน
หรือโรคระบาดบนแผ่นดิน 3 วัน
ดาวิดเลือก ตกอยู่ในพระหัตถ์ของพระเจ้า ดีกว่าตกเข้าไปในมือของมนุษย์
ดังนั้นพระเจ้าทรงให้โรคระบาดเกิดขึ้น และคนอิสราเอลล้มตาย 70,000 คน
การทำลายมาหยุดที่ลานนวดข้าวของโอรนัน คนเยบุส
และดาวิดทูลพระเจ้าว่า
เขาผิดเอง ขออย่าให้โรคร้ายนั้นอยู่ท่ามกลางประชากรของพระเจ้าเลย
แล้วทูตของพระเจ้าให้ดาวิด สร้างแท่นบูชาถวายแด่พระเจ้าที่ลานนวดข้าวของโอรนัน
ดาวิดจึงต้องการซื้อที่ดินนั้นจากโอรนัน
แต่โอรนันยินดียกให้ดาวิดเปล่าๆ
ดาวิดไม่ยอมรับเปล่าๆ จึงซื้อที่ดินนั้นด้วยทองคำ 7 กิโลกรัม
แล้วดาวิดก็สร้างแท่นบูชาถวาย และถวายเครื่องบูชาเผาแด่พระเจ้า ที่นั่น
แล้วภัยพิบัติก็ยุติลง
1. การนับประชากรนอกจากไม่ใช่สิ่งชั่วร้ายแล้ว ยังเป็นประโยชน์อีกด้วย
พระเจ้าเองก็เคยบัญชาให้โมเสสนับประชากรอิสราเอล (อพย. 30:12)
แต่ครั้งนี้ดาวิดทำบาปเพราะว่าท่าทีในการนับนี้ เป็นท่าทีเย่อหยิ่งยโส เพื่อโอ้อวดว่าตนมีกำลังทหารมากมายเพียงใด และอาจจะมีรายละเอียดบางอย่างที่ไม่ได้บอกไว้ในพระคัมภีร์ซึ่งเป็นท่าทีที่ไม่ถูกต้องของดาวิด
ท่าทีของการกระทำ ย่อมสำคัญยิ่งกว่าการกระทำ
การกระทำด้วยท่าทีรักพระเจ้า แม้ได้ผลออกมาไม่มากนัก แต่นั่นก็ทำให้พระเจ้าพอพระทัย
แต่การกระทำที่ดูเหมือนดีและน่าจะเป็นประโยชน์ ที่ทำด้วยท่าทีที่ไม่ถูกต้องต่อพระเจ้า กลับจะทำให้ไม่เป็นที่พอพระทัยพระเจ้า
2. การลงโทษที่ดาวิดเลือก เขาไม่ได้เลือกข้อที่ตนเองเดือดร้อน แต่เลือกที่ประชาชนเดือดร้อน
ต่อมาเมื่อเขาคิดได้ แล้วขอให้พระเจ้าลงโทษเฉพาะเขาและเชื้อสายของเขา
แล้วภัยพิบัติก็หยุดลง
โอรนัน เป็นเพียงชาวบ้านธรรมดา และเป็นคนต่างชาติชาวเยบุส
แต่กลับยินดีเสียสละที่ดินของตนให้เปล่าๆแก่ดาวิดเพื่อสร้างแท่นบูชา ยับยั้งภัยพิบัติ
พระเจ้าจึงอวยพระพรชื่อของเขา ได้บันทึกในพระคัมภีร์ว่า
ที่ดินของเขานี่เองที่ได้เป็นที่ตั้งของพระวิหารอันงดงาม ที่ซาโลมอนสร้างขึ้น
การเสียสละเพื่อผู้อื่น จะนำพระพรมาสู่ตนเองและผู้อื่น
คำคม
“ ท่าทีของการกระทำ สำคัญยิ่งกว่าการกระทำ ”