ภาพรวม

# สรุป

@ สื่งที่เรียนรู้

1พงศาวดาร บทที่ 25 เมื่อดาวิดทรงกำหนดงานให้แก่ปุโรหิตเชื้อสายของอาโรน ในการปรนนิบัติพระเจ้าในพระนิเวศของพระองค์แล้ว

ดาวิด​และ​บรร​ดา​ผู้​บัญชา​การกอง​ทัพ ได้​จัด​แยก​บาง​คน​เพื่อ​การ​ปรน​นิบัติ​ในการนมัสการ
ตามต้นตระกูลของพวกเขา คือ ​บุตร​ของ​อา​สาฟ ของ​เฮ​มาน และ​ของ​เย​ดู​ธูน ผู้​ซึ่ง​จะ​เผย​พระ​วจนะ​ด้วย​พิณ​เขา​คู่ ด้วย​พิณ​ใหญ่​และ​ด้วย​ฉาบ
จำ​นวน​คน​ทำ​งาน​ตาม​การ​ปรน​นิบัติ​ของ​พวก​เขา​คือ
จาก​บุตร​ของ​ อา​สาฟ 4 คน
จาก​บุตรของ เย​ดู​ธูน​ 6 คน​
จากบุตรของ​ เฮ​มาน​ 14 คน
รวมเป็น 24 คน ที่เป็นหัวหน้าทีม

และ​พี่​น้อง​ของ​พวกเขา ผู้​รับ​การ​ฝึก​ใน​เรื่อง​เพลง​ถวายพระเจ้า จนมี​ความ​ชำ​นาญ อีก 288 คน
แบ่งออกเป็น 24 กลุ่ม กลุ่มละ 12 คน เพื่อร่วมงานกับหัวหน้าทีมแต่ละทีม
พวกเขา​จับ​ฉลาก​หน้า​ที่​ของ​เขา ทั้ง​ผู้​น้อย ผู้ใหญ่ ครู และ​ศิษย์​ก็​เหมือน​กัน

1. ดาวิดให้ความสำคัญต่อการจัดการนมัสการพระเจ้า โดยจัดหัวหน้าทีม 24 คน ดูแลคนในทีมของตนทีมละ 12 คน
และทุกคนต้องได้รับการฝึกจนมีความชำนาญ

แม้นักดนตรี จะดูเหมือนเป็นเพียงส่วนเล็กๆส่วนหนึ่งของพิธีกรรมมากมายที่จะทำให้พระนิเวศ
แต่ดาวิดก็ให้ความสำคัญในทุกรายละเอียด

การทำสิ่งใดถวายแด่พระเจ้า สมควรทำอย่างดีที่สุด ละเอียดรอบคอบที่สุดเท่าที่เราจะทำได้

2. การจับ​ฉลาก​หน้า​ที่​ของเหล่านักดนตรี ไม่ว่าจะเป็น​ผู้​น้อย ผู้ใหญ่ ครู หรือ​ศิษย์​ ก็​ให้ทำเหมือน​กัน
นั่นชี้ให้เห็นว่า การจัดหน้าที่เหล่านี้ ให้พระเจ้าเป็นผู้ตัดสินเองว่า ใครควรจะทำอะไร
สภษ. 16:33 “ฉลาก​นั้น​ถูก​ทอด​ลง​ที่​ตัก แต่​ผล​ที่​ออก​ทุก​อย่างมา​จาก​พระ​ยาห์​เวห์”

การรับใช้พระเจ้า ควรให้พระเจ้าเองเป็นผู้ตัดสินใจ ว่าจะออกมาในลักษณะใด
แม้ทุกวันนี้ เราไม่ต้องใช้วิธีจับฉลากเพื่อรู้น้ำพระทัยแล้ว
แต่เราเองก็ควรถามพระเจ้า ปรึกษาพระองค์เสมอในทุกการกระทำของเรา โดยดูจากพระวจนะของพระเจ้าเป็นบรรทัดฐาน และใช้การสอนของพระวิญญาณบริสุทธิ์ในจิตใจของเรา เป็นสิ่งชี้นำทางในการตัดสินใจ

คำคม

“ เมื่อทำสิ่งใดถวายแด่พระเจ้า จะทำอย่างดีที่สุด ”