ภาพรวม
- ดาวิด ขอให้คนอิสราเอลร่วมมือกับซาโลมอนในการสร้างพระวิหารของพระเจ้า คนอิสราเอลก็ยินดีร่วมมืออย่างเต็มใจ พวกเขาจึงถวายของมากมายแด่พระเจ้า และตั้งซาโลมอนเป็นกษัตริย์เหนืออิสราเอล แล้วจากนั้นดาวิดก็สิ้นพระชนม์
# สรุป
@ สื่งที่เรียนรู้
1พงศาวดาร บทที่ 29 เมื่อดาวิดเรียกประชุมบรรดาผู้นำในอิสราเอล สั่งให้พวกเขาสนับสนุนซาโลมอนในการสร้างพระวิหาร และดาวิดกำชับซาโลมอนให้ติดตามพระเจ้าอย่างสัตย์ซื่อและลงมือสร้างพระวิหารของพระเจ้าแล้ว
ดาวิดก็ตรัสกับชุมนุมอิสราเอลทั้งสิ้นว่า
พระเจ้าทรงเลือกซาโลมอนไว้ แต่เขายังเป็นคนหนุ่มและไม่มีประสบการณ์
และสิ่งที่เขาต้องทำนั้นก็เป็นการงานใหญ่โต
เพราะว่าพระวิหารนั้นไม่ใช่สำหรับคน แต่สำหรับพระเจ้า
ดังนั้นดาวิดจึงจัดเตรียมสิ่งที่จำเป็นไว้ อย่างเต็มความสามารถของดาวิด คือ
ทองคำ เงิน ทองสัมฤทธิ์ เหล็ก ไม้ แก้วโกเมน พลวง หินลาย เพชรพลอยทุกชนิดและหินอ่อน
และดาวิดเองก็ได้ถวายทองคำ 100 ตัน และเงิน 240 ตัน ซึ่งเป็นสมบัติของดาวิดเอง แก่พระนิเวศด้วย เพราะความรักของดาวิดที่มีต่อพระนิเวศของพระเจ้า
ด้วยเหตุนี้ คนอิสราเอลทั้งหลาย ใครบ้างที่เต็มใจจะถวายตัวแด่พระเจ้า ในวันนี้?
แล้วผู้นำและข้าราชการของดาวิดก็ถวายด้วยความเต็มใจ แด่พระนิเวศของพระเจ้า
เป็นทองคำ 170 ตันกว่าๆ เงิน 340 ตัน ทองสัมฤทธิ์ 620 ตัน และเหล็ก 3,400 ตัน
และเพชรพลอยต่างๆ
แล้วประชาชนก็เปรมปรีดิ์ เมื่อพวกเขาเห็นบรรดาผู้นำถวายสิ่งเหล่านี้ ด้วยความเต็มใจแด่พระเจ้า
ดาวิดก็ทรงเปรมปรีดิ์เป็นอย่างยิ่งด้วย
ดาวิดจึงสรรเสริญพระเจ้า ว่า
พระเจ้าทรงยิ่งใหญ่สูงสุด แต่ดาวิดและชนชาติอิสราเอลเป็นใครเล่า
จึงมีสิทธิถวายแด่พระองค์ด้วยเต็มใจได้?
เพราะว่าสิ่งของทุกอย่างมาจากพระองค์
และพวกเขาเป็นคนอาศัยอยู่ชั่วคราวบนโลกนี้เท่านั้น
พระเจ้าทรงตรวจดูจิตใจ และทรงพอพระทัยในความซื่อตรง
พวกเขาขอถวายด้วยความเต็มใจ ด้วยความชื่นบาน แด่พระองค์
ดาวิดอธิษฐาน
– ขอพระเจ้าทรงรักษาท่าทีในใจที่ถูกต้องและมั่นคงต่อพระเจ้า ให้คงอยู่ในคนอิสราเอลเสมอไป
– ขอพระเจ้าประทานความเต็มใจให้ซาโลมอน ที่จะรักษาพระบัญญัติของพระองค์ และสร้างพระวิหารตามดาวิดได้เตรียมไว้
ในวันรุ่งขึ้นประชาชนได้ถวายเครื่องบูชาแด่พระเจ้า อย่างมากมาย
และร่วมฉลองด้วยความยินดียิ่งนัก
และพวกเขาตั้งซาโลมอน เป็นพระราชาเป็นครั้งที่สอง
(ครั้งแรก ใน 1พกษ. 1:35 ช่วงที่อาโดนียาห์ก่อกบฏ ตอนนั้นเจิมตั้งต่อหน้าชาวเมืองเยรูซาเล็มเท่านั้น)
และศาโดกให้เป็นปุโรหิต
บรรดาผู้บัญชาการทั้งปวง และนักรบทั้งหลาย ทั้งบรรดาโอรสของกษัตริย์ดาวิด
ได้สาบานตัวต่อกษัตริย์ซาโลมอน
พระเจ้าทรงประทานเกียรติยศแก่ซาโลมอนมากมายอย่างที่ไม่มีพระราชาองค์ใดในอิสราเอลก่อนพระองค์ได้รับ
ต่อมา ดาวิดก็สิ้นพระชนม์ เมื่อทรงชราและแก่หง่อมมาก
ดาวิด ทรงครองราชย์เหนืออิสราเอลนั้นเป็น 40 ปี
โดยทรงครองราชย์ในเฮโบรน 7 ปี และในเยรูซาเล็ม 33 ปี
1. ดาวิดถือว่าสิ่งที่ซาโลมอนต้องทำนั้น เป็นการงานใหญ่โต เพราะว่าเป็นการทำถวายแด่พระเจ้า
สิ่งใดก็ตามที่เราจะทำถวายแด่พระเจ้านั้น เป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่
เราไม่มีทางทำได้อย่างสมบูรณ์หากปราศจากการช่วยเหลือของพระเจ้า
ดังนั้นไม่ว่าเราจะรับใช้พระเจ้าในด้านใดก็ตาม
การอธิษฐานทูลขอความช่วยเหลือจากพระเจ้าจึงเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งยวด
2. เมื่อดาวิดเชิญชวนให้ผู้นำของอิสราเอล ถวายแด่พระเจ้า
พวกเขาถวายอย่างมากมาย อย่างเต็มใจ เพราะดาวิดเป็นแบบอย่างแก่พวกเขาในการถวาย
และเมื่อประชาชนเห็นพวกผู้นำถวายอย่างเต็มที่
พวกเขาเองก็ยินดีร่วมมืออย่างเต็มที่ในการสร้างพระวิหาร ถวายแด่พระเจ้า
พระเจ้าจะทรงใช้การอุทิศถวายอย่างเต็มใจของเรา ไม่ว่าจะเป็นความสามารถหรือทรัพย์สิน
ให้สิ่งเหล่านั้น เป็นพระพรทำให้ผู้อื่นดำเนินตามการอุทิศถวายอย่างจริงใจของเรา
สิ่งที่เราทำ แม้วันนี้เรายังไม่เห็นผล ว่าจะมีผลกระทบยิ่งใหญ่เพียงใด
แต่พระเจ้าผู้ทรงสัตย์ซื่อ จะทำให้มันเกิดผลมากมาย ตามขนาดความจริงใจที่เราถวายแด่พระองค์
3. ถึงแม้ว่าดาวิดจะได้ถวายทรัพย์สินเงินทองมากมายแด่พระเจ้า
แต่เขาก็รู้ตัวดีว่า การที่เขาได้มีโอกาสถวายแด่พระเจ้า ผู้เป็นเจ้าของทุกสิ่งนั้น
เป็นเกียรติยิ่งใหญ่ ที่เขาและคนอิสราเอล มีโอกาสได้รับเกียรติในการถวายแด่พระองค์
เขาจึงถวายด้วยความยินดีและเต็มใจอย่างยิ่ง
วันนี้ สิ่งใดๆก็ตามที่เราถวายหรือทำถวายแด่พระเจ้า
พระองค์ไม่จำเป็นต้องได้รับจากเราเลย เพราะพระองค์ทรงเป็นเจ้าของทุกสิ่ง
แต่พระองค์ประทานเกียรติให้แก่เราในการมีส่วนได้ถวายแด่พระองค์
ดังนั้นจงรู้ตัวว่า เมื่อเราถวายแด่พระเจ้า เราไม่ได้มีบุณคุณอะไรต่อพระองค์เลย ที่พระองค์จะต้องตอบแทน
แต่นั่นเป็นเกียรติของเราที่ได้มีโอกาสถวาย
ดังนั้นจงทำด้วยเต็มใจและด้วยใจยินดีเสมอไป
คำคม
“ เมื่อทำสิ่งใดถวายแด่พระเจ้า จงทำด้วยเต็มใจและด้วยใจยินดี ”