ภาพรวม

# สรุป

@ สื่งที่เรียนรู้

1 พงศ์กษัตริย์ บทที่ 2 เมื่อดาวิดชรามากแล้ว จึงได้แต่งตั้งซาโลมอนขึ้นเป็นกษัตริย์แทนดาวิด

เมื่อ​ใกล้​จะ​สิ้น​พระ​ชนม์ ดาวิด​ทรง​กำ​ชับ​ซา​โล​มอน ว่า
– ให้เข้ม​แข็ง​และ​แสดง​ว่า​ตัว​เป็น​ลูก​ผู้​ชาย
– ให้รัก​ษา​พระ​บัญ​ชา​ของ​พระเจ้า เพื่อจะ​ได้​จำ​เริญ​ใน​ทุก​สิ่ง​ที่​ทำ และ​ใน​ทุก​แห่ง​ที่​ไป
– ให้จัดการกับโย​อาบ​ เพราะเขาได้ฆ่า​อับ​เนอร์เพราะความแค้น และ​ ​ฆ่าอา​มา​สาเพราะความอิจฉา ​ทั้งที่อยู่ใน​ยาม​สงบ​สุข
– ให้เมตตา​แก่​บุตร​ทั้ง​หลาย​ของ​บาร​ซิล​ลัย เพราะเขาได้​ช่วยดาวิด​ไว้​ด้วย​ความ​เมต​ตา
– ให้จัดการกับ ชิ​เม​อี ​ผู้​แช่งดาวิด แต่เพราะ​เขา​ลง​มา​ต้อน​รับ​ดาวิดเมื่อดาวิดกลับเมือง ดาวิด​จึง​ไม่​ประ​หาร​ชีวิต​ของเขา

แล้ว​ดา​วิด​ก็ทรง​ล่วง​หลับ​ไป และ​ฝัง​พระ​ศพ​ถูกฝังไว้ในเยเรซาเล็ม
ดา​วิด​ทรง​ครอง​อิส​รา​เอล​เป็น​เวลา 40 ปี โดย ครอง​ราชย์​ใน​เฮ​โบรน 7 ปี และ​ใน​กรุง​เย​รู​ซา​เล็ม 33 ปี

เมื่อซา​โล​มอน​ขึ้นครอง​บัล​ลังก์​แทน​ดา​วิด​ และ​ราช​อา​ณา​จักร​ของ​พระ​องค์​ก็​มั่น​คง​ยิ่งนัก

ต่อมาอา​โด​นี​ยาห์ ​โอรส​ของ​พระ​นาง​ฮัก​กีท ได้​เข้า​เฝ้า​พระ​นาง​บัท​เช​บา พระ​มารดา​ของ​ซา​โล​มอน
ทูลขอให้พระนาง ช่วยขอให้ซาโลมอน
ยกนาง​อา​บี​ชาก​ ชาว​ชู​เนม​ ภรรยาคนสุดท้ายของดาวิด ให้​เป็นภรรยาของตน

พระ​นาง​บัท​เช​บา​จึงไปทูลขอพระ​ราชา​ซา​โล​มอน ตามที่เขาบอก
เมื่อ​ซา​โล​มอน ได้ยินก็โกรธอาโดนียาห์อย่างมาก ที่คิดจะเอาภรรยาของพ่อมาเป็นภรรยาของตน
จึง​รับ​สั่ง​ให้​เบ​ไน​ยาห์ ไป​ประ​หาร​ชีวิต​อา​โด​นี​ยาห์​เสีย ในวันนั้น

ซาโลมอน ไม่ได้ประหาร อา​บี​ยา​ธาร์​ปุ​โร​หิต(เชื้อสายของเอลี) พรรคพวกของอาโดนียาห์
เพราะเขาเคยเป็นผู้หาบหีบของพระเจ้า และยังเคย​ได้​ร่วมทุกข์​กับดาวิดมาก่อน
จึงได้สั่งให้​ เขาออกจากเยรูซาเล็มไป​อยู่​ที่​อา​นา​โธท ไม่ต้องทำหน้าที่​ปุ​โร​หิต​อีกต่อไป
ซึ่งตรงตามที่พระเจ้าได้ตรัสไว้​เกี่ยว​กับ​เชื้อ​สาย​ของ​เอ​ลี​

เมื่อ​โย​อาบ แม่ทัพผู้เป็นพรรคพวกของอาโดนียาห์ ทราบเรื่อง ​ก็​หนี​ไป​ที่​เต็นท์​ของพระเจ้า​และ​จับ​เชิง​งอน​แท่น​บูชา​ไว้
ซา​โล​มอนจึง​สั่ง​เบ​ไน​ยาห์​ ​ไป​ประ​หาร​เขา​เสีย ที่นั่น

แล้วซาโลมอนได้​ทรง​แต่ง​ตั้ง​เบ​ไน​ยาห์ ​ให้​บัญ​ชา​การ​กอง​ทัพ​แทน​โย​อาบ
และ​ทรง​แต่ง​ตั้ง​ศา​โดก ​เป็น​ปุ​โร​หิต​แทน​ที่​อา​บี​ยา​ธาร์

แล้วซาโลมอน​เรียก​ชิ​เม​อี​ให้​เข้า​มา​เฝ้า และ​ตรัส​​ว่า
ให้เขาอาศัย​อยู่​ใน​กรุง​เย​รู​ซา​เล็ม​และห้ามออก​จาก​ที่​นั่น​ มิฉะนั้นจะต้องตาย
ชิ​เม​อี​ก็เห็นดีกับคำตรัสนั้น
เวลาผ่านไป 3 ​ปี​ ​ทาส​ 2 ​คน​ของ​ชิ​เม​อี​ได้​หลบ​หนี​ไป
ชิ​เม​อี​ก็ได้​ไป​นำ​ทาส​ของ​ตน กลับ​มา​จาก​เมือง​กัท
เมื่อ​ซา​โล​มอนทราบเรื่อง จะสั่งให้เบ​ไน​ยาห์ ไปประหารชิเมอีเสีย

แล้ว​อา​ณา​จักร​ของ​ซา​โล​มอน ก็มั่นคง

1. ดาวิดสรุปประสบการณ์ให้ซาโลมอนฟังว่า หากเขาติดตามพระเจ้า รักษาพระบัญชาของพระเจ้า
เขาจะ​จำ​เริญ​ใน​ทุก​สิ่ง​ที่​ทำ และ​ใน​ทุก​แห่ง​ที่​ไป

วันนี้ วิธีที่จะพบความเจริญในทุกด้านของชีวิต ก็คือ การดำเนินชีวิตตามพระคำของพระเจ้า

2. เพราะอาโดนียาห์ปล่อยให้ความใคร่เข้าครอบงำชีวิต ลุกลามจนเขาคิดจะทำสิ่งที่ลบหลู่พ่อของเขาผู้จากไป
จนเขาต้องพบกับจุดจบอย่างน่าอนาจ

ถ้าเราปล่อยให้บาปอยู่ในชีวิตของเรา นานพอ มันจะขยายผลลุกลาม
จนนำความเสียหายใหญ่โตมาสู่เราได้

3. ทั้งที่อา​บี​ยา​ธาร์​ปุ​โร​หิต เคยคิดร่วมมือกับอาโดนียาห์ เพื่อแย่งชิงบัลลังก์
แต่ซาโลมอนก็ไว้ชีวิตเขา เพียงเพราะเคยมีส่วนหามหีบของพระเจ้า และมีส่วนร่วมทุกข์ร่วมสุขกับดาววิด

สิ่งนี้แสดงให้เห็นถึงความยำเกรงพระเจ้าของซาโลมอน
ใครก็ตาม เคยทำประโยชน์แก่งานของพระเจ้า ถือว่าเป็นผู้สมควรได้รับสิทธิพิเศษ
เทียบเท่ากับ ผู้เคยมีพระคุณต่อบิดา

เมื่อเราพบผู้ที่เคยรับใช้พระเจ้า แต่บัดนี้เขาผิดพลาดพลั้งไป
เราไม่ควรซ้ำเติมเขา แต่ควรให้โอกาสเขาเป็นพิเศษ เพราะเห็นแก่สิ่งที่เขาเคยทำเพื่อพระเจ้า

4. ตามปกติคนที่ทำผิด เมื่อไปจับเชิงงอนของแท่นบูชา เพื่อแสดงการกลับใจ มักจะได้รับการอภัย
แต่สำหรับโยอาบ เชิงงอนของแท่นบูชาก็ไม่อาจจะช่วยเขาได้
ใน อพย. 21:14 กล่าวว่า “แต่​ถ้า​ผู้​ใด​เจตนา​หัก​หลัง​ฆ่า​เพื่อน​บ้าน ก็​ให้​ดึง​ตัว​เขา​ไป​จาก​แท่น​บูชา​ของ​เรา เพื่อ​ลง​โทษ​ให้​ถึง​ตาย”
เนื่องจากโยอาบ ฆ่าอับเนอร์ และอามาสา ขณะที่พวกเขากำลังคิดว่าโยอาบเป็นเพื่อนของพวกเขา
บาปของโยอาบคือเป็นการเจตนาหักหลังฆ่าเพื่อน

โดยพระโลหิตของพระเยซูบาปทั้งสิ้น สามารถรับการอภัยได้
แต่สำหรับคนที่ไม่ต้องการรับการอภัยจากพระเยซู ขณะที่เขาอยู่ในโลกนี้
บาปของเขา จะไม่ได้รับการอภัยชั่วนิรันดร์

5. ชิ​เม​อี ได้รับเมตตาจากซาโลมอน แต่เขาเองกลับไร้เมตตาต่อทาสที่หลบหนี
ดังนั้นเขาจึงต้องพินาศเพราะการไร้ความเมตตานั้น

ให้เราเมตตาต่อผู้อื่น เหมือนอย่างที่พระเจ้า​ทรงเมตตาเรา
ให้เราให้อภัยผู้อื่น เหมือนอย่างที่พระเจ้าทรงให้อภัยเรา
ให้เราอดทนต่อผู้อื่น เหมือนอย่างที่พระเจ้าทรงอดทนต่อเรา

คำคม

“ จงกระทำต่อผู้อื่น เหมือนอย่างที่พระเจ้าทรงกระทำต่อเรา ”