ภาพรวม

# สรุป

@ สื่งที่เรียนรู้

2ทิโมธี บทที่ 3

เปาโลพูดกับทิโมธี ว่า

ในวาระ​สุด​ท้าย​นั้น ​จะ​เป็น​เวลา​ที่​น่า​กลัว
เพราะ​ผู้​คน​จะทวีความชั่วร้าย ความ​เห็น​แก่​ตัว และความหน้าซื่อใจคต

บัดนี้มีบางคนในพวกเขา แอบ​ครอบงำ​ผู้​หญิง​เบา​ปัญ​ญา​ ให้​หลงใหล​ไป​ตาม​ตัณ​หา​ต่างๆ
และคน​พวก​นี้​ก็​ต่อต้าน​ความ​จริง​ ​และ​ปราศ​จาก​ความ​เชื่อ​ที่​แท้​จริง
แต่พวกเขา​จะ​ไป​ได้​ไม่​ไกล เพราะ​ความ​โง่​ของ​พวก​เขา​จะ​ปรา​กฏ​ต่อ​ทุก​คน​

ส่วนทิโมธี จงดำ​เนิน​ตาม​แบบอย่างของเปาโล ในการประพฤติ ที่เปาโลได้วางแบบอย่างไว้
รวมทั้งการอดทนต่อการ​ถูก​ข่ม​เหง ด้วย

แท้​จริง​ทุก​คน​ ที่​ตั้ง​ใจ​จะ​ดำ​เนิน​ชีวิต​ตาม​ทาง​พระ​เจ้า ​ใน​พระ​เยซู​คริสต์​ จะ​ถูก​ข่มเหง

​คน​ชั่ว​​จะ​เลว​ลง​กว่า​เก่า และ​ยัง​ล่อลวง​คน​อื่น​ และ​ถูก​คน​อื่น​ล่อลวง​ด้วย
แต่​ทิโมธี​จง​ดำ​เนิน​ต่อ​ไป​ใน​สิ่ง​ที่​ได้​เรียนรู้​แล้ว​ และ​เชื่อ​อย่าง​มั่นคง
เพราะตั้ง​แต่​เด็ก​มา​แล้ว ทิโมธี​ก็​ได้​เรียน​รู้​พระ​คัม​ภีร์ ซึ่ง​​ให้​ปัญ​ญา​แก่​ทิโมธี​

พระ​คัม​ภีร์​ทุก​ตอน​ได้​รับ​การ​ดลใจ​จาก​พระ​เจ้า
และ​เป็น​ประ​โยชน์​ใน​การ​สอน การ​ตัก​เตือน​ว่า​กล่าว
การ​แก้ไข​สิ่ง​ผิด และ​การ​อบ​รม​ใน​ความ​ชอบ​ธรรม
เพื่อ​คน​ของ​พระ​เจ้า​ จะ​​สา​มารถ​และ​พรัก​พร้อม​ ในการทำ​การ​ดี​ทุก​อย่าง

1. ในยุคสุดท้าย คนจะรักตัวเอง รักเงินทอง รักความสนุก รักการเสแสร้ง มากขึ้นเรื่อย
การติดตามพระเจ้าของพวกเขา เป็นเพียงการแสดง ไม่ได้เกิดจากความรักที่มีต่อพระเยซูอย่างแท้จริง

ความจริงแล้วพวกเขาไม่ได้ติดตามพระเยซู แต่ติดตามพระของพวกเขา อันได้แก่
ตัวเอง เงินทอง ความสนุกสนาน ราคะตัณหา ความบาปต่างๆ และการยอมรับจากสังคม
พวกเขาทุ่มเท แทบจะทุกครั้งที่มีโอกาส เพื่อจะส่งเสริม บูชา เข้าหา ไขว่คว้าสิ่งเหล่านี้
แทนที่จะแสวงหาพระเยซู อย่างสุดใจ

หวังว่า เราจะไม่เป็นเช่นนั้น
แต่ถ้าเป็น จงรีบกลับใจใหม่ในวันนี้ ก่อนจะสายเกินไป

2. ทิโมธีมีความเชื่อมั่นคงในพระเจ้า เพราะเขาสนใจ ใส่ใจ ศึกษาพระคำของพระเจ้า
พระคัมภีร์ เป็นสิ่งที่พระเจ้าประทานให้แก่เรา เพื่อปรับปรุง เปลี่ยนแปลง เสริม และพัฒนาชีวิตของเรา
การละเลย ไม่สนใจพระคัมภีร์ เป็นความผิดพลาดอันใหญ่หลวงของคริสเตียน

3. การประยุกต์ใช้ 2ทิโมธี 3 ยังมีอีก สามารถอ่านที่ได้จากลิ้งนี้ครับ
https://bit.ly/38PrvEq

คำคม

“ การเชื่อฟังพระคริสต์ แล้วถูกคนไม่พอใจ เป็นเรื่องปกติธรรมดา ที่สมควรเกิดขึ้น ”