ภาพรวม

# สรุป

@ สื่งที่เรียนรู้

2 พงศาวดาร บทที่ 19 เมื่อเยโฮซาฟัท ไปช่วยอาหับรบที่ราโมทกิเลอาด โดยทั้งสองไม่ยอมฟังคำเตือนของมีคายาห์ผู้เผยพระวจนะ ในที่สุดอาหับก็ถูกธนูยิงจนเสียชีวิต

ส่วนเยโฮชาฟัท​ ก็กลับมายังกรุง​เยรูซาเล็ม​​โดย​สวัสดิภาพ

​เยฮู​ บุตร​ฮา​นานี​ ผู้​ทำนาย​ ได้มาทูล​ว่า
เยโฮชาฟัท​ ไม่ควร​​จะไป​ช่วย​คน​อธรรม ผู้​ที่​เกลียด​ชัง​พระ​เจ้า​ ซึ่งเรื่อง​นี้​ทำให้พระเจ้า​พิโรธ​
แต่เพราะพระเจ้าทรง​พบ​ความ​ดี​ในเยโฮชาฟัท​​บ้าง
ที่​ เยโฮชาฟัทได้​ทำลาย​บรรดา​อาเช-ราห์​เสีย​จาก​แผ่นดิน และ​ได้​มุ่ง​​แสวงหา​พระ​เจ้า
เยโฮชาฟัท จึงรอดตายกลับมาได้

เยโฮชาฟัท ได้ออกไป​หา​ประชาชน​ทั่งแผ่นดิน และ​นำ​เขา​ทั้ง​หลาย​กลับมา​หาพระเจ้า
​ทรง​ตั้ง​ผู้​วินิจฉัย​ ใน​หัว​เมือง​ที่​มี​ป้อม​ทั้งสิ้น ให้เป็นผู้พิพากษา​เพื่อ​พระ​เจ้า ​ให้ตัดสินอย่าง​ยุติธรรม ไม่​ลำเอียง และ​ไม่​​รับ​สินบน

ใน​เยรูซาเล็ม ทรง​ตั้ง​คน​เลวี​ ปุโรหิต​ และ​หัวหน้า​ตระกูล​แห่ง​อิสราเอล​ บางคน ให้เป็นผู้พิพากษา
คอยตัดสินคดี ด้วย​ความ​ยำเกรง​พระ​เจ้า และ​ความ​สัตย์​ซื่อ​ ตามกฎเกณฑ์​แห่งพระ​บัญญัติของพระเจ้า

ทรงให้ อา​มาริ​ยาห์ ​มหา​ปุโรหิต​ ดูแลพวกเขาเรื่องที่เกี่ยวกับพระเจ้า
เศ​บาดิ​ยาห์​ ​ ดูแลพวกเขาเรื่องที่เกี่ยวกับพระ​ราชา
คน​เลวี​ เป็น​เจ้าหน้าที่​คอยปรนนิบัติ​พวกเขา

1. ​เยฮู​ บุตร​ฮา​นานี​ มาตำหนิเยโฮซาฟัท ช่างเป็นการกระทำที่กล้าหาญ เพราะ
– การมากล่าวตำหนิซ้ำเติมกษัตริย์ที่พึ่งแพ้สงครามมา เป็นอันตรายอย่างยิ่ง
– ฮานานี พ่อของเยฮู เคยมาตำหนิอาสา พ่อของเยโฮซาฟัท แล้วผลที่ได้รับก็คือถูกจับไปติดคุก (2พศด. 16:7-10)

โดยการกระทำที่กล้าหาญของ เยฮู​ บุตร​ฮา​นานี​ ในครั้งนี้ จึงนำให้เกิดการฟื้นฟูฝ่ายวิญญาณครั้งใหญ่โดยเยโฮซาฟัท

การกระทำที่เชื่อฟังของเรา จะนำการเปลี่ยนแปลงยิ่งใหญ่ เมื่อเวลาของพระเจ้ามาถึง

ตัวอย่างของฮานานี กับลูกชายของเขาเป็นตัวอย่างที่ดีมาก
ทั้งคู่ทำตามน้ำพระทัยของพระเจ้าอย่างกล้าหาญ
คนหนึ่งถูกจับติดคุก และอีกคนหนึ่งนำการฟื้นฟูยิ่งใหญ่มาสู่แผ่นดิน

เมื่อเราทำตามน้ำพระทัยของพระเจ้า ไม่ได้หมายความว่าจะต้องเกิดผลดีกับเราหรือกับสิ่งที่เราทำเสมอไป
แต่การกระทำนั้นจะทำให้แผนการอันดีเลิศแห่งน้ำพระทัยของพระเจ้าสำเร็จ

2. เยโฮชาฟัทได้​ทำลาย​บรรดา​อาเช-ราห์​เสีย​จาก​แผ่นดิน และ​ได้​มุ่ง​​แสวงหา​พระ​เจ้า
ซึ่งดูเหมือนเป็นสิ่งที่น่าจะเรียกว่า ยิ่งใหญ่มาก และดีเยี่ยมมาก
แต่ พระเจ้าใช้คำว่า “​ทรง​พบ​ความ​ดี​ใน​เยโฮซาฟัทบ้าง”

สำหรับเราอาจจะดูเหมือนการกระทำที่เชื่อฟังพระเจ้า เป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่
แต่ความจริงเป็นเพียงการกระทำในสิ่งที่เราพึงกระทำเท่านั้นเอง
เช่นไม่อาจอวดได้ว่า ผมไม่ขับรถฝ่าไฟแดงเชียวนะ หรือ ผมข้ามถนนตรงทางม้าลายทีเดียวเชียวแหละ
สิ่งเหล่านั้น เป็นเพียงสิ่งที่พึงกระทำเท่านั้น ไม่ใช่คุณงามความดีที่ยิ่งใหญ่อะไรเลย

แต่สิ่งที่ชั่วร้ายที่เรากระทำต่างหากที่ใหญ่โต
เพราะทั้งที่รู้ว่าพระเจ้าไม่ชอบ ไม่พอพระทัย แต่เราก็ยังจงใจทำมัน
เป็นการลบหลู่พระเจ้าอย่างชัดเจน

แล้วแบบนี้ คุณงามความดีจิ๊บจ๊อย ที่เราคิดว่าเราได้ทำ จะไปเทียบอะไรกับสิ่งชั่วใหญ่โต ที่เราได้ทำลงไป ได้เล่า?

ด้วยเหตุนี้ การที่วันนี้พระเจ้ายังคงอวยพระพรเรา ไม่ใช่เพราะสิ่งดีที่เราทำเลย
แต่เป็นพระคุณของพระเจ้า ทรงเมตตาเรา อวยพระพรเราอย่างเหลือล้น ถึงแม้เวลาเราได้ทำเพียงเศษความดีเล็กๆน้อยๆเท่านั้นเอง

3. เยโฮซาฟัทได้นำให้เกิดการฟื้นฟูด้านฝ่ายวิญญาณทั่วแผ่นดินยูดาห์
การฟื้นฟูที่พูดถึงนี้ ไม่ใช่การทำการอัศจรร์ยิ่งใหญ่ เหมือนสมัยของเอลียาห์ หรือเอลีชา
เพราะสมัยนั้นแม้มีการอัศจรรย์มากมาย ก็ไม่ถือว่ามีการฟื้นฟูในด้านจิตวิญญาณของประชาชนเกิดขึ้น

การฟื้นฟูนี้ คือ การที่ทำให้ประชาชนรู้พระบัญญัติของพระเจ้า และให้ใช้พระบัญญัติของพระเจ้าไปใช้เป็นเกณฑ์ในการตัดสินเรื่องต่างๆในชีวิต

การฟื้นฟูที่แท้จริงในชีวิตของเรา ไม่ใช่เมื่อเราพบการอัศจรรย์ยิ่งใหญ่
แต่เมื่อเรารู้จักพระคำของพระเจ้า และนำพระคำของพระเจ้าไปในการตัดสินใจเรื่องต่างๆในชีวิต

คำคม

“จิตวิญญาณของเราจะเกิดการฟื้นฟูอย่างแท้จริง เมื่อเรารู้และนำพระคำของพระเจ้าไปใช้ในชีวิตมากขึ้น”