ภาพรวม
- มีข้าศึกจำนวนมหาศาลบุกมาโจมตีเยโฮซาฟัท เขาจึงแสวงหาการช่วยกุ้จากพระเจ้า พระเจ้าจึงทรงช่วยกู้เขาอย่างอัศจรรย์
# สรุป
@ สื่งที่เรียนรู้
2 พงศาวดาร บทที่ 20 หลังจากที่เยโฮซาฟัทรอดตายกลับมาจากการรบที่ราโมทกิเลอาด ก็ทรงนำคนในแผ่นดินยูดาห์ให้กลับมาหาพระเจ้า และตั้งผู้พิพากษาในเมืองต่างๆ ให้ตัดสินประชาชนตามกฏเกณฑ์ในพระบัญญัติของพระเจ้า
ต่อมา คนโมอับและคนอัมโมนพร้อมกับคนเมอูนี ได้ยกทัพมาทำสงครามกับเยโฮชาฟัท
เยโฮชาฟัทก็กลัว และทรงมุ่งแสวงหาพระเจ้า
และทรงประกาศให้อดอาหารทั่วยูดาห์
แล้วยูดาห์ก็ร่วมกันแสวงหาความช่วยเหลือจากพระเจ้า
และเยโฮชาฟัทร้องทูลต่อพระเจ้า ตรงข้างหน้าลานใหม่ในพระนิเวศของพระเจ้า
ว่าคนในอาณาจักรยูดาห์ ไม่มีฤทธิ์เดชที่จะต่อสู้คนมากมายนี้
แต่พวกเขาขอเพ่งมองที่พระองค์ หวังใจในพระองค์
พระวิญญาณของพระเจ้าได้เสด็จมาเหนือ ยาฮาซีเอล และเขาพูดว่า
อย่ากลัว และอย่าท้อแท้เพราะคนมากมายเหล่านี้เลย
เพราะการรบนั้นไม่ใช่เรื่องของคนยูดาห์ แต่เป็นของพระเจ้า
พรุ่งนี้เช้า ให้ลงไปต่อสู้กับพวกเขา
แต่ครั้งนี้ไม่ต้องสู้รบเอง แค่เข้าประจำที่ ยืนนิ่ง
ก็จะมองเห็นชัยชนะของพระเจ้า
พรุ่งนี้จงออกไปสู้กับพวกเขาและพระเจ้าจะสถิตอยู่ด้วย
แล้วเยโฮชาฟัทและยูดาห์ทั้งหมด ก็กราบลงเฉพาะพระพักตร์พระเจ้า นมัสการพระองค์
รุ่งขึ้นพวกลุกขึ้นแต่เช้าและยกทัพออกไป
แล้วเยโฮชาฟัท ก็ตรัสว่า
จงวางใจในพระเจ้า แล้วท่านจะได้รับความมั่นคง
จงเชื่อบรรดาผู้เผยพระวจนะของพระองค์ แล้วท่านจะได้รับความสำเร็จ
เมื่อทรงปรึกษากับประชาชนแล้ว พระองค์ทรงแต่งตั้งพวกที่จะร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้า ให้เดินนำหน้า
และเมื่อเขาทั้งหลายเริ่มร้องเพลงสรรเสริญ
พระเจ้าทรงให้มีกองซุ่มต่อสู้กับคนอัมโมน คนโมอับ และชาวภูเขาเสอีร์
จนพวกเขาเข้าใจผิดและฆ่ากันเองจนหมดไม่เหลือสักคนดียว
เยโฮชาฟัทและประชาชน จึงมาเก็บของริบจากพวกนั้น ได้มากมาย
จนต้องใช้เวลาเก็บถึง 3 วัน เพราะมีมากเหลือเกิน
และวันที่ 4 หุบเขาเบราคาห์ พวกเขาสรรเสริญพระยาห์เวห์ที่นั่น
ความเกรงกลัวพระเจ้ามาอยู่ในอาณาจักรทุกแห่งของดินแดนทั้งหลาย
เมื่อพวกเขาได้ยินว่าพระเจ้าทรงต่อสู้กับศัตรูของอิสราเอล
อาณาจักรของเยโฮชาฟัทจึงสงบ มีการพักสงบอยู่รอบด้าน
เยโฮชาฟัททรงครองยูดาห์ เมื่ออายุ 35 ปี ทรงครองราชย์อยู่ 25 ปี
พระองค์ทรงดำเนินตามทางที่ถูกต้องในสายพระเนตรของพระเจ้า
แต่ปูชนียสถานสูงต่างๆ นั้นยังไม่ได้ถูกรื้อลง
ประชาชนยังไม่ได้ปักใจในพระเจ้าของบรรพบุรุษของตน
ต่อมา เยโฮชาฟัท ทรงร่วมงานกับอาหัสยาห์ พระราชาของอิสราเอลผู้ทรงทำความชั่วอย่างมาก
ทรงร่วมงานในการสร้างเรือเพื่อไปยังเมืองทารชิช
แล้วเรือก็แตกและไม่สามารถไปเมืองทารชิชได้
1. เยโฮซาฟัท รักและยำเกรงพระเจ้า
ก็ยังมีช่วงเวลาที่เขาพบกับความกลัว
เมื่อเขากลัว เขาแก้ปัญหาโดยมุ่งแสวงหาพระเจ้า
แล้วพระเจ้าก็ไม่ทำให้เขาผิดหวัง
พระองค์ทรงช่วยจิตใจของเขาพ้นจากความกลัวนั้น
และช่วยเขาพ้นจากสถานการณ์นั้น
2. ทั้งที่เยโฮซาฟัทรักและยำเกรงพระเจ้า
แต่ก็ยังมีศัตรูมารุกรานจนได้
จึงไม่ได้หมายความว่า ถ้าเรารักพระเจ้าแล้วเราจะไม่พบกับปัญหาหรือความยากลำบากในชีวิต
แต่สำหรับเยโฮซาฟัท ผู้ยำเกรงพระเจ้า
การรุกรานของศัตรู ไม่ใช่สิ่งที่จะทำร้ายเขา
แต่เป็นประตูที่จะนำพระพรมากมายมาสู่ชีวิตของเขา
เพราะการรุกรานของศัตรูจำนวนมากมายมหาศาลนี้เอง
ทำให้เยโฮซาฟัทได้รับทรัยพ์สมบัติมากมาย
และประเทศรอบข้างเกิดความเกรงกลัวเขา จนแผ่นดินเกิดความสงบสุขในทุกด้าน
ซึ่งทั้งหมดนี้ เกิดขึ้นโดยที่เยโฮซาฟัทไม่ต้องสูญเสียทหารเลยแม้แต่คนเดียว
สำหรับคนทั้งหลายที่รักและวางใจในพระเจ้า
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับเขา ถึงแม้ดูเหมือนเป็นสิ่งที่ไม่ดี
แต่ในที่สุดแล้ว มันจะกลับกลายเป็นผลดี และเป็นพระพรมากมาย
3. วิธีที่พระเจ้าจัดการกับกองทัพนับล้าน ของกองทัพพันธมิตร 3 ประเทศ
คือ ให้มีกองโจรที่ไหนไม่รู้มาปล้น บางส่วนของกองทัพ
จนทั้ง 3 กองทัพระแวงกันเอง จนฆ่ากันตายตนหมด
วิธีที่พระเจ้าจะจัดการกับปัญหาที่เรากำลังเผชิญอยู่นั้น
เกินกว่าที่เราจะคาดเดาได้
จนต้องทำใจว่า เราคงเดาวิธีการของพระเจ้าไม่ออกเป็นแน่
แต่เราเดาผลลัพท์ได้เลยว่า
เมื่อพระเจ้าทรงช่วยกู้เรา เราจะปลอดภัยและได้รับพระพระมากมายแน่ๆ
4. เยโฮซาฟัทเคยร่วมมือกับอาหับ กษัตริย์ชั่วร้าย แล้วก็พบกับความพ่ายแพ้ที่ราโมทกิเลอาด
จนเกือบจะเอาชีวิตไม่รอด
แต่เยโฮซาฟัท ไม่เรียนรู้ ต่อมายังคงไปร่วมลงทุนการค้ากับ อาหัสยาห์ กษัตริย์ชั่วร้าย ที่เป็นลูกชายของอาหับ
จนเรือแตก ขาดทุนมากมาย
เราควรเรียนรู้จากความผิดพลาดในอดีต แล้วอย่าทำผิดพลาดเหมือนอย่างในอดีตอีก
แม้เยโฮซาฟัทจะรักและวางใจในพระเจ้า
แต่นั่นก็ไม่สามารถทำให้เขาได้รับสิทธิ ที่จะทำสิ่งที่พระเจ้าไม่พอพระทัย แล้วยังจะได้รับพระพรได้
เป็นการดีที่เรารักและวางใจในพระเจ้า ซึ่งจะนำพระพรยิ่งใหญ่มาสู่ชีวิตของเรา
ขณะเดียวการกระทำใดที่เราจงใจทำ ทั้งที่รู้ว่าพระเจ้าไม่พอพระทัย
การกระทำเหล่านั้นก็ไม่สามารถได้รับการอวยพรได้
คำคม
“ ไม่ว่าอะไรเกิดขึ้น ให้เรายังคงหวังใจในพระเจ้า ”