ภาพรวม
- โยรัม ชวนเยโฮซาฟัท และกษัตริย์เอโดม ไปสู้รบกับโมอับ และโดยความช่วยเหลือของพระเจ้า โมอับจึงพ่ายแพ้ไป
# สรุป
@ สื่งที่เรียนรู้
2 พงศ์กษัตริย์ บทที่ 3 หลังจากที่พระเจ้าทรงรับเอลียาห์ขึ้นสู่สวรรค์ แล้วเอลีชาก็รับหน้าที่แทนเอลีชา
ในสมัยโยรัม โอรสของอาหับ ซึ่งครองราชย์ ในปีที่ 18 ของเยโฮชาฟัทพระราชาแห่งยูดาห์
พระองค์ทรงครองราชย์อยู่ 12 ปี
โยรัมทรงทำสิ่งชั่วร้ายในสายพระเนตรของพระเจ้า เหมือนบาปทั้งหลายของเยโรโบอัม
เมชา พระราชาแห่งโมอับ ได้กบฏต่อโยรัม
โยรัมจึงส่งสารไปยังเยโฮชาฟัท เพื่อให้ร่วมกันยกทัพไปโจมตีโมอับ
เยโฮซาฟัท ก็ตอบตกลง
และมีพระราขาแห่งเอโดม มาร่วมรบด้วย
พวกเขาเดินทางลงใต้ ผ่านถิ่นทุรกันดารเอโดม
ผ่านไป 7 วัน กองทัพก็ขาดแคลนน้ำ
โยรัม จึงตรัสว่า
พระเจ้าทรงเรียก 3 กษัตริย์นี้ มาเพื่อจะมอบไว้ในมือของโมอับ
เยโฮชาฟัท จึงได้ชวนกษัตริย์ทั้งสอง ไปหา เอลีชา ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากที่นั่น
เพื่อจะให้เขาทูลถามพระเจ้า
เมื่อมาถึง เอลีชาทูลโยรัม ว่า
มาทำไม? ให้ไปหาผู้เผยพระวจนะของอาหับและเยเซเบลเถิด
แต่โยรัม ตอบว่า
ไม่ไป เพราะพระเจ้าทรงเรียกกษัตริย์ทั้ง 3 นี้มา เพื่อมอบไว้ในมือของโมอับ
แล้วเอลีชา จึงตอบว่า
ถ้าไม่ใช่เพราะเห็นแก่เยโฮชาฟัท แล้ว เอลีชาจะไม่มองโยรัมเลยด้วยซ้ำไป
แล้วเอลีชาจึงกล่าวว่า
พระเจ้าตรัสว่า
แม้จะไม่เห็นลมหรือฝน แต่หุบเขานั้นจะเต็มไปด้วยน้ำที่ดื่มได้
เรื่องอย่างนี้เป็นเรื่องเล็กน้อยในสายพระเนตรของพระเจ้า
และพระองค์จะทรงมอบคนโมอับไว้ในมือของ 3 กษัตริย์ด้วย
และจะทำลายเมืองต่างๆของพวกเขา
ต่อมาพอรุ่งเช้าประมาณ 9:00 น.
มีน้ำไหลมาจากทางเมืองเอโดมจนแผ่นดินเต็มไปด้วยน้ำ
เมื่อคนโมอับเห็นน้ำสะท้อนแสงอาทิตย์ จึงนึกว่าเป็นเลือด ที่กองทัพ 3 กษัตริย์ฆ่ากันเอง
พวกเขาจึงรีบรุดมาริบเอาข้าวของ
แต่เมื่อมาถึงคนอิสราเอลก็ลุกขึ้นต่อสู้ จนคนโมอับหนีแตกกระเจิง
และได้ทลายเมืองต่างๆของโมอับเสีย
พระราชาแห่งโมอับทรงเห็นว่าจะสู้ไม่ได้
พระองค์ทรงนำพระโอรสหัวปี ถวายเป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัวที่บนกำแพง
และมีพระพิโรธใหญ่ยิ่งต่อพวกอิสราเอล
เขาทั้งหลายก็ยกทัพถอยไปจากพระองค์ และกลับบ้านเมืองของตน
1. เยโฮซาฟัท ไปร่วมมือกับ โยรัม กษัตริย์ที่ชั่วร้าย จนต้องพบกับสถานการณ์ยากลำบาก
โยรัม ได้เยโฮซาฟัท กษัตริย์ที่ยำเกรงพระเจ้า มาร่วมมือด้วย จึงรอดพ้นจากสถานการณ์ยากลำบาก
การร่วมมือกับของคนชั่วร้าย จะนำภัยมาถึงตัว
การมีคนชอบธรรมอยู่ด้วย จะนำพระพรมาสู่ตน
2. เมื่อเจอปัญหาโยรัม ก็คิดถึงพระเจ้า เพื่อโทษพระองค์ ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยคิดถึงพระเจ้า
เมื่อเจอปัญหาเยโฮซาฟัท ก็คิดถึงพระเจ้า เพื่อแสวงหาความช่วยเหลือจากพระองค์
เมื่อเราเจอปัญหา อย่าให้เลียนแบบโยรัม แต่จงเลียนแบบเยโฮซาฟัท
3. เยโฮซาฟัท มาขอให้พระเจ้าช่วย แต่อีก 2 กษัตริย์ อาจมาเพราะเหตุผลอื่น
เมื่อพระเจ้าทรงช่วย ไม่เพียงพวกเขาจะรอดพ้นจากการอดน้ำตาย
แต่พระองค์ยังทรงช่วยให้พวกเขามีชัยชนะเหนือโมอับอย่างง่ายดายอีกด้วย
ทั้งที่ก่อนหน้านี้พวกเขาคิดว่า คงต้องตายเพราะน้ำมือโมอับกันหมดเสียแล้ว
ซึ่งทั้งสองสิ่งนี้เป็นเรื่องเป็นไปไม่ได้สำหรับมนุษย์
แต่เป็นเรื่องเล็กน้อยในสายพระเนตรของพระเจ้า
ฝ่ายมนุษย์ก็เหลือกำลังที่จะทำได้
แต่ไม่เกินกำลังของพระเจ้า
เมื่อเราพึ่งพาพระเจ้า เราจะได้รับการช่วยกู้ ดียิ่งกว่าที่เราคาดคิดเสียอีก
4. เรื่องการที่กษัตริย์โมอับ เผาบูชายันต์ลูกชายของตนนั้น
พระคัมภีร์ไม่ได้บอกรายละเอียดเอาไว้มากนัก
เป็นไปได้ว่า เพราะการคิดแค้นเคืองของโยรัม ที่โมอับไม่ยอมถวายบรรณการ
จึงทำให้กดดัน ไม่ยอมให้กษัตริย์โมอับหนีไปไหน จะฆ่าเสียให้ได้
จนเป็นเหตุให้เขาต้องทำสิ่งน่าเกลียดเช่นนั้น
จึงทำให้มีพระพิโรธใหญ่ยิ่งเกิดขึ้นต่อพวกอิสราเอล
คำคม
“ เมื่อเจอปัญหา อย่าโทษพระเจ้า แต่ให้แสวงหาความช่วยเหลือจากพระองค์ ”