“ผลงานของความชอบธรรมจะเป็นสันติสุข
และผลลัพธ์ของความชอบธรรมคือความเงียบสงบและความวางใจเป็นนิตย์” อสย. 32:17
แนวคิด
• ความชอบธรรม ไม่อาจเกิดได้โดยมนุษย์ แต่เกิดได้โดยพระเจ้า
• เมื่อมีความชอบธรรม ผลที่ตามมา คือ
>>> มีสันติสุข
>>> มีความสงบทั้งภายในและภายนอก(จิตใจและการกระทำ)
>>> มีความวางใจเป็นนิตย์ ไม่ใช่แค่วางใจบ้างไม่วางใจบ้าง
ไม่ใช่วางใจชั่วครั้งชั่วคราว แต่วางใจตลอดเวลาตลอดไป
การประยุกต์ใช้ :
• ตัวชี้วัด ว่า หนทางที่เรากำลังเดินไปนั้น
เป็นทางแห่งความชอบธรรมหรือไม่
>>> สังเกตง่ายๆ เรากำลังมีสันติสุข
มีความสงบทั้งใจและพฤติกรรม มีความวางใจในพระเจ้าอยู่หรือไม่
>>> ถ้าใช่ จงดำเนินต่อไปในวิถีทางนั้น
>>> ถ้าไม่ เป็นไปได้ว่าเรากำลังหลงทาง เมื่อรู้ว่าหลงทาง
“จงหยุดเดินต่อ”
“ยูเทิร์น (กลับใจ)”
“กลับไปที่จุดเริ่มต้น หรือจุดสุดท้ายที่เรารู้ว่ายังถูกทางอยู่”…วิธีเดิมๆที่เราเคยมีสันติสุข สงบสุข และไว้วางใจในพระเจ้า
(อาจจะเป็นการร้องเพลงพระเจ้า ทั้งวัน , อาจจะเป็นการใช้เวลาพิเศษทุกเช้ากับพระเจ้า
ก่อนทำสิ่งอื่นใด , อาจจะเป็นการอธิษฐานในพระวิญญาณเสมอๆ
บ่อยๆตลอดวัน,ฯลฯ)
หันกลับมาเดินในทางแห่งความชอบธรรมกันเถอะ**