“มนุษย์ที่เกิดมาโดยผู้หญิงก็อยู่แต่น้อยวัน และเต็มไปด้วยความยุ่งยากใจ”
โยบ 14:1
แนวคิด
ในยามที่โยบทุกข์ระทมใจอย่างที่สุด ทำให้เขาคิดได้ ว่า
– ชีวิตมนุษย์นั้นสั้นนัก แต่มีปัญหามาก ซึ่งตรงข้ามกับ
การมีชีวิตยืนยาว แต่ปัญหาน้อย(ข้อ1)
– ชีวิตมนุษย์เหมือนดอกไม้ แปบเดียวก็เหี่ยวไป(ข้อ2)
– ชีวิตมนุษย์เหมือนเงา อยู่ไม่นาน และพอเงาผ่านไปก็ไม่เหลือร่องรอยของเงาเอาไว้เลย(ข้อ2)
– ชีวิตมนุษย์ที่เปราะบางนี้ พอจบลง หนำซ้ำยังต้อพบกับการพิพากษาอันเข้มงวดของพระเจ้าอีก(ข้อ3)
– ชีวิตมนุษย์เกิดมาในบาป เต็มไปด้วยมลทิน จึงไม่สามารถรอดพ้นได้แน่
ในวันพิพากษา(ข้อ4)
– ชีวิตของมนุษย์ถูกพระเจ้ากำหนดไว้แล้วว่า อยู่ได้กี่เดือนกี่ปี
ไม่มีทางที่จะเลยไปได้(ข้อ5)
การประยุกต์ใช้ :
– ขอบคุณพระเจ้าสำหรับพระธรรมโยบ
เราไม่ต้องรอเจอเหมือนกับโยบก่อนแล้วจึงคิดได้ ท่านโยบช่วยเจอให้เราแล้ว
เราแค่เรียนจากเขา ง่ายกว่ากันเยอะ
– ชีวิตนั้นสั้นนัก วันนี้เราเข้าใกล้ความตายเข้าไปมากกว่าเมื่อวาน
อีก 24 ชม.แล้ว
– เราควรใช้เวลาในโลกอย่างคุ้มค่า
ชีวิตของเราอีกไม่นานก็จะผ่านโลกนี้ไป เหมือนเงาไร้ร่องรอย ไม่มีใครจดจำได้อีก
แต่เราทุกคนต้องยืนอยู่ต่อหน้าบัลลังก์ของพระเจ้า
– ขอบคุณพระเจ้า โดยพระเยซูคริสต์เราจึงรอดพ้นการพิพากษาลงโทษ
แต่ถึงกระนั้นเราทุกคนต้องยืนเสนอรายงานต่อพระเจ้า ถึงสิ่งที่เราได้ทำไปในโลกนี้
(ฮบ. 13:17 … เสมือนหนึ่งผู้ที่จะต้องเสนอรายงาน) ดังนั้น
เราจะใช้อีกไม่กี่นาทีที่เหลืออยู่ในโลกนี้ของเราทำสิ่งใด
[สภษ. 23:4 อย่าทำงานเพื่อเห็นแก่ทรัพย์ศฤงคาร
จงฉลาดพอที่จะยับยั้งไว้]
“วันเวลาที่กำหนดไว้สำหรับเรา ใกล้เข้ามาทุกทีแล้ว
จงใช้ชีวิตอย่างฉลาดเถิด”