แนวคิด
:
– พระเยซูตรัสกับพวกยิวว่า เขาเรียกอับราฮัมว่าบิดา(ข้อ 39) แล้วพวกเขารู้ไหม
ขนาดอับราฮัมเองยังปรารถนาจะเห็นวันที่พระมาซีฮาเสด็จมาเพื่อช่วยโลก
และเมื่ออับราฮัมมองด้วยสายตาแห่งความเชื่อ เขาก็ชื่นชมยินดีเพราะรู้ว่าวันนั้นจะมาถึงอย่างแน่นอน
– อับราฮัมตายไปทั้งที่ยังไม่ได้เห็นด้วยตา แต่ท่านเห็นแล้วด้วยความเชื่อ เหมือนใน ฮบ. 11:13 ที่กล่าวว่า “คนเหล่านั้นได้ตายไปขณะที่มีความเชื่อเต็มที่ และไม่ได้รับสิ่งที่ได้ทรงสัญญาไว้ แต่เขาก็ได้เห็นและได้เตรียมรับไว้ตั้งแต่ไกล…”
– อับราฮัมบิดาของท่าน เห็นแล้วชื่นชมยินดี แต่พวกเขาได้เห็นแล้วกลับโกรธ
– อับราฮัมเห็นด้วยสายตาแห่งความเชื่อยังชื่นชมยินดี แต่วันนี้พวกเขาเห็นด้วยตาของตัวเองแล้ว แต่กลับไม่พอใจและไม่เชื่อ
การประยุกต์ใช้
:
– ใครคือบุคคลในพระคัมภีร์เดิมที่เราประทับใจมากที่สุด?
– อับราฮัม , โยเซฟ , โมเสส , ดาวิด ,ซาโลมอน , เอลียาห์ , เอลีชา , อิสยาห์ , ดาเนียล หรือ เนหะมีย์ , ฯลฯ
– ไม่ว่าผู้นั้นจะเป็นใคร วีรบุรุษแห่งความเชื่อเหล่านี้ ล้วนปรารถนาที่จะเห็น และปรารถนาจะได้รู้ถึง วันที่พระเยซูเสด็จมาเพื่อช่วยโลก
– แต่สำหรับเรา วันนี้เราได้เห็นและได้รู้จักวันนั้นแล้ว ยิ่งกว่านั้นเราได้รับผลของวันนั้นแล้ว
– พระเยซูเสด็จมาช่วยเราแล้ว หน่ำซ้ำ ทุกวันนี้พระองค์ยังทรงดำรงอยู่กับเรา
– ดังนั้น วันนี้เราชื่นชมยินดีในสิ่งแสนประเสริฐนี้มากเพียงใด? หรือยังมัวแต่ทุกข์โศกเศร้ากับเรื่องไม่เป็นเรื่อง ในเรื่องของอนิจจังในโลกนี้
– เรามัวแต่โศกเศร้ากับสิ่งชั่วคราวที่เรายังไม่ได้รับ จนกระทั่งละเลยความชื่นชมยินดีในสิ่งนิรันดร์ที่เราได้รับแล้วอยู่หรือเปล่า?
