แบ่งปันเฝ้าเดี่ยว ( ยน.4:17) { ทรงแสนอ่อนโยน }

[แนวคิด] :

– เมื่อหญิงที่บ่อน้ำได้ยินประโยคที่สะเทือนใจ “ไปเรียกสามีของเจ้ามาที่นี่เถิด” นางคงคิดสารพัดว่าจะตอบอย่างไรดี

[นางอาจจะคิดว่าอยากบอกให้ท่านผู้นี้รู้ว่า สามีคนแรกเขาทำกับเธอเจ็บปวดขนาดไหนที่ทิ้งเธอไป แล้วคนที่สองนั้นเลวแค่ไหนเธอถึงต้องทิ้งเขาไป แล้วยังคนที่สาม คนที่สี่ คนที่ห้าอีก โอ้ย!!!สารพัด และอาจอยากจะบอกว่า ที่วันนี้เธอเป็นชู้กับสามีคนอื่นเนี่ย มันไม่ใช่ความผิดของเธอเลย ฯลฯ]

– นางจึงตอบว่า “ดิฉันไม่มีสามีค่ะ”

– ดูเผินๆ ดูเหมือนนาง จะพูดโกหกนะ มีสามีมาตั้งเยอะแล้วยังบอกว่าไม่มีอีก

[ถ้าเป็นบางคนอาจจะตอบกลับนางว่า “นางตอแหล ไม่ต้องมาโกหกเลย ฉันรู้แกมีสามีมาตั้ง 5 คนแล้ว”]

– แต่พระเยซูผู้แสนประเสริฐ แสนอ่อนโยน ตอบแก่เธอว่า “เธอพูดถูกแล้ว…” ช่างเป็นประโยคที่อ่อนโยนอะไรเช่นนี้ ต่อหัวใจที่บอบช้ำของเธอ

– เธอตอบได้ไม่เข้าท่าเอาเสียเลยสำหรับประโยคที่แสนจะพูดยากนี้(ลองเป็นเธอดูบ้างสิ แล้วจะเข้าใจว่าพูดยากขนาดไหน) แต่พระเยซูกลับมองเห็นส่วนดีของเธอในประโยคที่ไม่เข้าท่านี้  จนกล่าวออกมาด้วยท่าทีที่แสนเป็นมิตร “เธอพูดถูกแล้ว…”

– พระเยซูรู้จักความบอบช้ำ ความเจ็บช้ำในหัวใจของเธอ พระเยซูทรงเข้าใจเธอ

[การประยุกต์ใช้] :
–  เมื่อเข้ามาเฝ้าพระเยซู ไม่ต้องกังวลว่า จะพูดได้ดีหรือพูดได้ไม่เข้าท่า ไม่ว่าเราจะเป็นเช่นไร เมื่อเราเข้ามาหาพระองค์อย่างจริงใจ พระองค์ทรงเข้าใจเรา และพระองค์เต็มใจที่จะปฏิบัติต่อเราอย่างอ่อนโยนที่สุด

“วันนี้ ถ้าอยากร้องไห้ ถ้าอยากระบายความในใจ ถ้าอยากฟ้อง ถ้าอยากร้องทูล อย่ารอช้าเชิญมาหาพระเยซูทรงผู้อ่อนโยนเถิด”